Poeme : Tentation

Ta rose en robe de bouche
Décidée à rougir m’écarlate
L’eau de rivière en douche
Lentement ruissèle, se gate.

Paume de main tendu vers les cieux
En hurlement de voix sourde,
Le parcours de lame, abime des dieux
Perce ma peau en chair lourde.

Abandon sans retour
Le corps se délaisse
Sur les rives de l’Adour
Le sang déverse

Je dégouline, je famine
Les ténèbres me tendent la main
La douleur me fascine
Je leur donne mon écrin.

Dabord la souffrance en toute quiétude,
Le bonheur sans raison de vie
Puis ensuite la douleur, rude,
S’accapare le corps, m’envahit…

Admets qui tu es, endolori de migraine
Meurs en cet enfer, brulant de mille feux,
Deteste ce monde qui te voit hair ta reine
Maudit le beau jour qui te fais vivre à deux…

ta ʁozə ɑ̃ ʁɔbə də buʃə
deside a ʁuʒiʁ mekaʁlatə
lo də ʁivjεʁə ɑ̃ duʃə
lɑ̃təmɑ̃ ʁɥisεlə, sə ɡatə.

pomə də mɛ̃ tɑ̃dy vεʁ lε sjø
ɑ̃n- yʁləmɑ̃ də vwa suʁdə,
lə paʁkuʁ də lamə, abimə dε djø
pεʁsə ma po ɑ̃ ʃεʁ luʁdə.

abɑ̃dɔ̃ sɑ̃ ʁətuʁ
lə kɔʁ sə delεsə
syʁ lε ʁivə də laduʁ
lə sɑ̃ devεʁsə

ʒə deɡulinə, ʒə faminə
lε tenεbʁə- mə tɑ̃de la mɛ̃
la dulœʁ mə fasinə
ʒə lœʁ dɔnə mɔ̃n- ekʁɛ̃.

dabɔʁ la sufʁɑ̃sə ɑ̃ tutə kjetydə,
lə bɔnœʁ sɑ̃ ʁεzɔ̃ də vi
pɥiz- ɑ̃sɥitə la dulœʁ, ʁydə,
sakapaʁə lə kɔʁ, mɑ̃vai…

admε ki ty ε, ɑ̃dɔlɔʁi də miɡʁεnə
mœʁz- ɑ̃ sεt ɑ̃fe, bʁylɑ̃ də milə fø,
dətεstə sə mɔ̃də ki tə vwa-εʁ ta ʁεnə
modi lə bo ʒuʁ ki tə fε vivʁə a dø…