Poeme : Benjamin

Benjamin
LE Benjamin de son papa,

Benjamin mais premier de mon cœur…

Haut comme trois pomme,
Je trépigne et m’affole,
Lorsque le petit bonhomme papillonne,
Je tourbillonne…

Oh, petit homme,
Le bourgeon se tranforme,
En un beau papillon,
Aux couleurs multiformes…

Petit cœur timide,
Mais en profondeur,
Petit cœur avide,
De milles fleurs…

Tu m’émerveilles,
Me réveilles,
M’envoles,

Petit homme grandit,
Petit homme sourit,
Petit homme me ravie,
Petit homme au grand cœur…

Petit homme bonheur…
BONHEUR…
BONHEUR…

bɑ̃ʒamɛ̃
lə bɑ̃ʒamɛ̃ də sɔ̃ papa,

bɑ̃ʒamɛ̃ mε pʁəmje də mɔ̃ kœʁ…

o kɔmə tʁwa pɔmə,
ʒə tʁepiɲə e mafɔlə,
lɔʁskə lə pəti bɔnɔmə papijɔnə,
ʒə tuʁbijɔnə…

ɔ, pəti ɔmə,
lə buʁʒɔ̃ sə tʁɑ̃fɔʁmə,
ɑ̃n- œ̃ bo papijɔ̃,
o kulœʁ myltifɔʁmə…

pəti kœʁ timidə,
mεz- ɑ̃ pʁɔfɔ̃dœʁ,
pəti kœʁ avidə,
də milə flœʁ…

ty memεʁvεjə,
mə ʁevεjə,
mɑ̃vɔlə,

pəti ɔmə ɡʁɑ̃di,
pəti ɔmə suʁi,
pəti ɔmə mə ʁavi,
pəti ɔmə o ɡʁɑ̃ kœʁ…

pəti ɔmə bɔnœʁ…
bɔnœʁ…
bɔnœʁ…