Poeme : Belle

Elle était belle
Si belle si jeune
Je n’aurais jamais osé l’aborder
Quand elle est venue pleurer dans mes bras
Je ne savais comment réagir
Elle était belle
Si belle si jeune
J’ai cru devenir fou
Me demander de devenir son amant
J’allais dire oui
Elle était si belle
Si belle si jeune
Je voulais savoir son nom
Elle me l’a dit
Je lui ai expliqué qu’il était trop tôt
Que j’avais quelque chose à faire
Elle était si belle
Si belle si jeune
J’étais tourmenté
Je ne l’avais pas imaginée ainsi
Non jamais je n’aurais pensé qu’elle fût si belle
Qu’elle fût si belle
La mort

Anthony DUCOURET

εllə etε bεllə
si bεllə si ʒənə
ʒə noʁε ʒamεz- oze labɔʁde
kɑ̃t- εllə ε vənɥ pləʁe dɑ̃ mε bʁa
ʒə nə savε kɔmɑ̃ ʁeaʒiʁ
εllə etε bεllə
si bεllə si ʒənə
ʒε kʁy dəvəniʁ fu
mə dəmɑ̃de də dəvəniʁ sɔ̃n- amɑ̃
ʒalε diʁə ui
εllə etε si bεllə
si bεllə si ʒənə
ʒə vulε savwaʁ sɔ̃ nɔ̃
εllə mə la di
ʒə lɥi ε εksplike kil etε tʁo to
kə ʒavε kεlkə ʃozə a fεʁə
εllə etε si bεllə
si bεllə si ʒənə
ʒetε tuʁmɑ̃te
ʒə nə lavε pa imaʒine ɛ̃si
nɔ̃ ʒamε ʒə noʁε pɑ̃se kεllə fy si bεllə
kεllə fy si bεllə
la mɔʁ

ɑ̃tɔni dykuʁε