Poeme : Demain

Car demain sera,
Je le dis et le proclame,
Un jour pourri,
Dans un monde infâme,
Fait de sang,
De douleur, de meurtrissures,
De terre gluante,
De boue et de blessures.
Demain sera,
Je vous le dis, je vous le jure,
Un jour souffrant,
Une immense fêlure,
Fait d’horreur,
De cris, de démence,
De terre brûlante,
De désert et de silence.
Demain sera,
Je vous le dis, qu’on me pardonne,
Un jour mourant,
Sous une église qui sonne,
Fait de vide,
De vent et de brume,
De terre noire,
De terre qui se consume.

kaʁ dəmɛ̃ səʁa,
ʒə lə di e lə pʁɔklamə,
œ̃ ʒuʁ puʁʁi,
dɑ̃z- œ̃ mɔ̃də ɛ̃famə,
fε də sɑ̃,
də dulœʁ, də məʁtʁisyʁə,
də teʁə ɡlɥɑ̃tə,
də bu e də blesyʁə.
dəmɛ̃ səʁa,
ʒə vu lə di, ʒə vu lə ʒyʁə,
œ̃ ʒuʁ sufʁɑ̃,
ynə imɑ̃sə fεlyʁə,
fε dɔʁœʁ,
də kʁi, də demɑ̃sə,
də teʁə bʁylɑ̃tə,
də dezεʁ e də silɑ̃sə.
dəmɛ̃ səʁa,
ʒə vu lə di, kɔ̃ mə paʁdɔnə,
œ̃ ʒuʁ muʁɑ̃,
suz- ynə eɡlizə ki sɔnə,
fε də vidə,
də vɑ̃ e də bʁymə,
də teʁə nwaʁə,
də teʁə ki sə kɔ̃symə.