Poeme : Tu M’as Laisser…

°O°o°o°o°o°o°o°o°o°o°o°o°o°o°o°o°o°o°o°
Tu m’as laissé rever, esperer,
Tu m’as laisser croire,
Qu’on aller tout partager,
Tu m’as laissé, t’aimer,
Alors qu’en réalité,
De moi tu as profité,
Et m’as trompé,
Connait tu le verbe aimer ? ?
A mon avis, tu es loin de la réaliter ! !
De toi je ne veut plus entendre parler
Car mon cœur, tu as trop fait saigner…
°O°o°o°o°o°o°o°o°o°o°o°o°o°o°o°o°o°o°o°

dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe
ty ma lεse ʁəve, εspəʁe,
ty ma lεse kʁwaʁə,
kɔ̃n- ale tu paʁtaʒe,
ty ma lεse, tεme,
alɔʁ kɑ̃ ʁealite,
də mwa ty a pʁɔfite,
e ma tʁɔ̃pe,
kɔnε ty lə vεʁbə εme ? ?
a mɔ̃n- avi, ty ε lwɛ̃ də la ʁealite ! !
də twa ʒə nə vø plysz- ɑ̃tɑ̃dʁə paʁle
kaʁ mɔ̃ kœʁ, ty a tʁo fε sεɲe…
dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe o dəɡʁe