Poeme : Mamie

Je voudrais écrire un poeme,
Qui parle d’amour mais pas de haine.
Un poeme que je te dédie,
A ma si gentille petite mamie.

De ton talent de cuisinière,
A ta patience de couturière,
Je voudrai te dire,
Combien je t’admire.

Toi à qui je confit mes souffrances,
Et tous mes petits chagrins d’enfance,
Super mamie, super maman, super femme.

Tu as une grande place dans mon petit cœur,
Et je voudrai te remercié de ses moments de bonheur,
Que nous avons partagées ensemble, que de douceur.

Mamie je t’aime
Je te le dis dans ce poeme,
Toi la personne en qui j’ai confiance,
Mamie je te tire ma révérance…

ʒə vudʁεz- ekʁiʁə œ̃ poəmə,
ki paʁlə damuʁ mε pa də-εnə.
œ̃ poəmə kə ʒə tə dedi,
a ma si ʒɑ̃tijə pətitə mami.

də tɔ̃ talɑ̃ də kɥizinjεʁə,
a ta pasjɑ̃sə də kutyʁjεʁə,
ʒə vudʁε tə diʁə,
kɔ̃bjɛ̃ ʒə tadmiʁə.

twa a ki ʒə kɔ̃fi mε sufʁɑ̃sə,
e tus mε pəti ʃaɡʁɛ̃ dɑ̃fɑ̃sə,
sype mami, sype mamɑ̃, sype famə.

ty a ynə ɡʁɑ̃də plasə dɑ̃ mɔ̃ pəti kœʁ,
e ʒə vudʁε tə ʁəmεʁsje də sε mɔmɑ̃ də bɔnœʁ,
kə nuz- avɔ̃ paʁtaʒez- ɑ̃sɑ̃blə, kə də dusœʁ.

mami ʒə tεmə
ʒə tə lə di dɑ̃ sə poəmə,
twa la pεʁsɔnə ɑ̃ ki ʒε kɔ̃fjɑ̃sə,
mami ʒə tə tiʁə ma ʁeveʁɑ̃sə…