Poeme : Les Larme Rouge Foncé

C’ est sous une multitude de larme
Que j’ ai decidée de me retirer
Comme un flot ces perles du cœur s’ arrète de couler
Il ne reste plus de peine dans mon cœur
Il n y a plus d étoile sur ma joue
Seule à coté de mon bras une nouvelle fontaine c’est créée
De celle ci sort un liquide rouge très foncé
Les larmes de mon cœur se sont arrété
Elles ont laissé place aux larmes de mes veines
Qui dans quelques secondes se seront terminées
Et pour de bon sans peur ni regrets
Je serais partie de l’ autre coté

sε suz- ynə myltitydə də laʁmə
kə ʒε dəside də mə ʁətiʁe
kɔmə œ̃ flo sε pεʁlə- dy kœʁ saʁεtə də kule
il nə ʁεstə plys də pεnə dɑ̃ mɔ̃ kœʁ
il εn i a plys de etwalə syʁ ma ʒu
sələ a kɔte də mɔ̃ bʁaz- ynə nuvεllə fɔ̃tεnə sε kʁee
də sεllə si sɔʁ œ̃ likidə ʁuʒə tʁε fɔ̃se
lε laʁmə- də mɔ̃ kœʁ sə sɔ̃t- aʁete
εlləz- ɔ̃ lεse plasə o laʁmə- də mε vεnə
ki dɑ̃ kεlk səɡɔ̃də sə səʁɔ̃ tεʁmine
e puʁ də bɔ̃ sɑ̃ pœʁ ni ʁəɡʁε
ʒə səʁε paʁti də lotʁə kɔte