Poeme : La Danseuse

Telle une fée la danseuse est la
La boté est partou ou ele va
Son corp n est que souplesse
Il regorge de delicatesse
Sous un flot de couleur
Son corp semble regorgé de bonheur
Sous une douce melodie
La ballerine decrit la vie

Telle des ficelle
Ces voiles s entremelle
Il courent aupré d elle
Suivit par un flot de dentelle

Pendan ce temp la foule est subjugué
La boté de la sene la figé
Comme glacé elle reste sans brui
Les enfant ne pleur pa
Les chien eu meme sont ebloui

C est la vie
Retracé ds un ballé
Un choregraphie
Suivi par les regard
Elle continue sans s emouvoir
Elle finit le cercle de la vie
Elle ebloui
Telle un peintre ou un auteur
Elle decrit les peines de sa vie
Le bonheur d une utopie
E qd le ballé prend fin
Elle le sé elle a attein son heur
Et s en va l air de rien
Vers le virage de son destin

tεllə ynə fe la dɑ̃søzə ε la
la bɔte ε paʁtu u ələ va
sɔ̃ kɔʁp εn ε kə suplεsə
il ʁəɡɔʁʒə də dəlikatεsə
suz- œ̃ flo də kulœʁ
sɔ̃ kɔʁp sɑ̃blə ʁəɡɔʁʒe də bɔnœʁ
suz- ynə dusə məlɔdi
la balʁinə dəkʁi la vi

tεllə dε fisεllə
sε vwalə εs ɑ̃tʁəmεllə
il kuʁe opʁe de εllə
sɥivi paʁ œ̃ flo də dɑ̃tεllə

pɑ̃dɑ̃ sə tɑ̃p la fulə ε sybʒyɡe
la bɔte də la sənə la fiʒe
kɔmə ɡlase εllə ʁεstə sɑ̃ bʁɥi
lεz- ɑ̃fɑ̃ nə plœʁ pa
lε ʃjɛ̃ y məmə sɔ̃t- εblui

se ε la vi
ʁətʁase de εs œ̃ bale
œ̃ kɔʁεɡʁafi
sɥivi paʁ lε ʁəɡaʁ
εllə kɔ̃tinɥ sɑ̃ εs əmuvwaʁ
εllə fini lə sεʁklə də la vi
εllə εblui
tεllə œ̃ pɛ̃tʁə u œ̃n- otœʁ
εllə dəkʁi lε pεnə də sa vi
lə bɔnœʁ de ynə ytɔpi
ə ky de lə bale pʁɑ̃ fɛ̃
εllə lə se εllə a atɛ̃ sɔ̃n- œʁ
e εs ɑ̃ va εl εʁ də ʁjɛ̃
vεʁ lə viʁaʒə də sɔ̃ dεstɛ̃