Poeme : Lame… (67)

Cette lame sur mon bras,
Elle glisse et se délecte de mon sang,
Liquide de vie qui s’enfuie,
Sensation étrange d’inconnu.
Je me sens libre,
Je me sens moi.
Cela fait 15ans que j’attends ça.
Le moment est enfin venu
Où loin de vous je logerai.
Au paradis je me rendrai
Où en enfer je vous le dirai ;
Lorsque je ne serai plus
Qu’une âme à vos côtés.
Vous pleurant à chaudes larmes,
Et moi ayant enfin jetter les armes.

sεtə lamə syʁ mɔ̃ bʁa,
εllə ɡlisə e sə delεktə də mɔ̃ sɑ̃,
likidə də vi ki sɑ̃fɥi,
sɑ̃sasjɔ̃ etʁɑ̃ʒə dɛ̃kɔny.
ʒə mə sɑ̃s libʁə,
ʒə mə sɑ̃s mwa.
səla fε kɛ̃zə ɑ̃ kə ʒatɑ̃ sa.
lə mɔmɑ̃ εt- ɑ̃fɛ̃ vəny
u lwɛ̃ də vu ʒə lɔʒəʁε.
o paʁadi ʒə mə ʁɑ̃dʁε
u ɑ̃n- ɑ̃fe ʒə vu lə diʁε,
lɔʁskə ʒə nə səʁε plys
kynə amə a vo kote.
vu pləʁɑ̃ a ʃodə laʁmə,
e mwa εjɑ̃ ɑ̃fɛ̃ ʒεte lεz- aʁmə.