Poeme : Délice D’un Envole… (80)

Comme un citron amer
Je respire cet air.
Comme un exquis poison
J’écoute ce son.
Le cri de cette enfant,
Le malheur de ces parents.
Ce liquide de vie
Qui s’écoule et s’enfui.
Lorsque cette lame
A traversée son âme,
Je l’ai sentie mourir
Elle a voulue s’enfuir.
Mais hélas pour elle,
On lui a repris ces ailes.
Elle voulait s’envoler,
On l’en a empêcher.

kɔmə œ̃ sitʁɔ̃ ame
ʒə ʁεspiʁə sεt εʁ.
kɔmə œ̃n- εkski pwazɔ̃
ʒekutə sə sɔ̃.
lə kʁi də sεtə ɑ̃fɑ̃,
lə malœʁ də sε paʁɑ̃.
sə likidə də vi
ki sekulə e sɑ̃fɥi.
lɔʁskə sεtə lamə
a tʁavεʁse sɔ̃n- amə,
ʒə lε sɑ̃ti muʁiʁ
εllə a vulɥ sɑ̃fɥiʁ.
mεz- ela puʁ εllə,
ɔ̃ lɥi a ʁəpʁi sεz- εlə.
εllə vulε sɑ̃vɔle,
ɔ̃ lɑ̃n- a ɑ̃pεʃe.