Poeme : Le Bâteau Coule (Adieux)

Comme un vide s’aspirant,
Je vide et coule endeans,
Plus de sentiments, plus rien,
Inspiration, paroles, plus rien,

Je ne sens plus la flamme qui m’embrassais auparavant,
Je ne sens plus cette amours des mots éphèmeres,
Comme un noir de l’esprit et du fleuve du temps,
Je ne sens plus que le vide qui me sert,

Comme un vide s’aspirant,
Je vide et coule endeans,
Plus de sentiments, plus rien,
Inspiration, paroles, plus rien,

Je ne vois plus en moi et ne ressent qu’un choix,
Vivre ou non, aimer ou non, rêver ou fuir,
Plus loin en moi je ne vois que le même choix,
Être aspirer ou non, comme une lune qui ne saurait luire,

Comme un vide s’aspirant,
Je vide et coule endeans,
Plus de sentiments, plus rien,
Inspiration, paroles, plus rien,

Je veut quitter ce monde pour retourner en moi,
Mais ce n’est qu’alors je le vois, que j’y sois,
N’aisse pas étrange, de brûler et de ne rien faire,
N’aisse pas étrange de ne sentir les flammes dans leurs serres,

Comme un vide s’aspirant,
Je vide et coule endeans,
Plus de sentiments, plus rien,
Inspiration, paroles, plus rien,

Alors l’épave de mon cœur dit adieux aux rêve et sombre,
Alors, comme un vide m’aspirant, je coule et rêve,
Qu’un meilleur demain ne soit rien n’est que d’hier l’ombre,
Et que finalement le vide ne soit que la facade d’une longue trève,

Un rêve n’est qu’un rêve…

kɔmə œ̃ vidə saspiʁɑ̃,
ʒə vidə e kulə ɑ̃dəɑ̃,
plys də sɑ̃timɑ̃, plys ʁjɛ̃,
ɛ̃spiʁasjɔ̃, paʁɔlə, plys ʁjɛ̃,

ʒə nə sɑ̃s plys la flamə ki mɑ̃bʁasεz- opaʁavɑ̃,
ʒə nə sɑ̃s plys sεtə amuʁ dε moz- efεməʁə,
kɔmə œ̃ nwaʁ də lεspʁi e dy fləvə dy tɑ̃,
ʒə nə sɑ̃s plys kə lə vidə ki mə sεʁ,

kɔmə œ̃ vidə saspiʁɑ̃,
ʒə vidə e kulə ɑ̃dəɑ̃,
plys də sɑ̃timɑ̃, plys ʁjɛ̃,
ɛ̃spiʁasjɔ̃, paʁɔlə, plys ʁjɛ̃,

ʒə nə vwa plysz- ɑ̃ mwa e nə ʁəse kœ̃ ʃwa,
vivʁə u nɔ̃, εme u nɔ̃, ʁεve u fɥiʁ,
plys lwɛ̃ ɑ̃ mwa ʒə nə vwa kə lə mεmə ʃwa,
εtʁə aspiʁe u nɔ̃, kɔmə ynə lynə ki nə soʁε lɥiʁə,

kɔmə œ̃ vidə saspiʁɑ̃,
ʒə vidə e kulə ɑ̃dəɑ̃,
plys də sɑ̃timɑ̃, plys ʁjɛ̃,
ɛ̃spiʁasjɔ̃, paʁɔlə, plys ʁjɛ̃,

ʒə vø kite sə mɔ̃də puʁ ʁətuʁne ɑ̃ mwa,
mε sə nε kalɔʁ ʒə lə vwa, kə ʒi swa,
nεsə pa etʁɑ̃ʒə, də bʁyle e də nə ʁjɛ̃ fεʁə,
nεsə pa etʁɑ̃ʒə də nə sɑ̃tiʁ lε flamə dɑ̃ lœʁ seʁə,

kɔmə œ̃ vidə saspiʁɑ̃,
ʒə vidə e kulə ɑ̃dəɑ̃,
plys də sɑ̃timɑ̃, plys ʁjɛ̃,
ɛ̃spiʁasjɔ̃, paʁɔlə, plys ʁjɛ̃,

alɔʁ lepavə də mɔ̃ kœʁ di adjøz- o ʁεvə e sɔ̃bʁə,
alɔʁ, kɔmə œ̃ vidə maspiʁɑ̃, ʒə kulə e ʁεvə,
kœ̃ mεjœʁ dəmɛ̃ nə swa ʁjɛ̃ nε kə djεʁ lɔ̃bʁə,
e kə finaləmɑ̃ lə vidə nə swa kə la fakadə dynə lɔ̃ɡ tʁεvə,

œ̃ ʁεvə nε kœ̃ ʁεvə…