Poeme : Danse La Providence

Ma belligérance aux sentences de décadences
A semée mon sentier sur d’autres transhumances
Isolant d’anciennes sensations d’évanescences
Laissant insolemment le soleil hâlé nos ressemblances

Ce scintillement sublime notre esquisse luminescence
Sur toi, Mon Excellence, Messager de clairvoyance
Sur toi, Mon Eminence, pleins d’indulgences, je pose mes espérances
Ouvrons nos passions lustrées éprises de belles Providences

Notre déhiscence embrase nos cœurs dans une romance
En transe, nous dansons sur cette ex-vétérance
Valsons en cadence sur cette flagrance
Qui encense nos sentiments d’une douce véhémence

Ton omniprésence ensorcelle mon esprit par ta futile présence
Caresse subtile de ta flamme reluisante de Noblesse
Embrassons nos sens sous les cieux, les yeux des Déesses
Spectatrices de nos âmes sœurs somptueusement amoureuses

Jouissons de cette croyance d’alliance
Mêlé d’effervescence, d’émotions intenses
Signons de nos sceaux cette superbe quintessence
Unissons nos songes de cette éternelle jouvence

ma bεlliʒeʁɑ̃sə o sɑ̃tɑ̃sə də dekadɑ̃sə
a səme mɔ̃ sɑ̃tje syʁ dotʁə- tʁɑ̃ʃymɑ̃sə
izɔlɑ̃ dɑ̃sjεnə sɑ̃sasjɔ̃ devanesɑ̃sə
lεsɑ̃ ɛ̃sɔlamɑ̃ lə sɔlεj ale no ʁəsɑ̃blɑ̃sə

sə sɛ̃tijmɑ̃ syblimə nɔtʁə εskisə lyminesɑ̃sə
syʁ twa, mɔ̃n- εksεllɑ̃sə, mesaʒe də klεʁvwajɑ̃sə
syʁ twa, mɔ̃n- əminɑ̃sə, plɛ̃ dɛ̃dylʒɑ̃sə, ʒə pozə mεz- εspeʁɑ̃sə
uvʁɔ̃ no pasjɔ̃ lystʁez- epʁizə də bεllə pʁɔvidɑ̃sə

nɔtʁə deisɑ̃sə ɑ̃bʁazə no kœʁ dɑ̃z- ynə ʁɔmɑ̃sə
ɑ̃ tʁɑ̃zə, nu dɑ̃sɔ̃ syʁ sεtə εks veteʁɑ̃sə
valsɔ̃z- ɑ̃ kadɑ̃sə syʁ sεtə flaɡʁɑ̃sə
ki ɑ̃sɑ̃sə no sɑ̃timɑ̃ dynə dusə veemɑ̃sə

tɔ̃n- ɔmnipʁezɑ̃sə ɑ̃sɔʁsεllə mɔ̃n- εspʁi paʁ ta fytilə pʁezɑ̃sə
kaʁεsə sybtilə də ta flamə ʁəlɥizɑ̃tə də nɔblεsə
ɑ̃bʁasɔ̃ no sɑ̃s su lε sjø, lεz- iø dε deesə
spεktatʁisə də noz- amə sœʁ sɔ̃ptɥøzəmɑ̃ amuʁøzə

ʒuisɔ̃ də sεtə kʁwajɑ̃sə daljɑ̃sə
mεle defεʁvesɑ̃sə, demɔsjɔ̃z- ɛ̃tɑ̃sə
siɲɔ̃ də no so sεtə sypεʁbə kɛ̃tesɑ̃sə
ynisɔ̃ no sɔ̃ʒə də sεtə etεʁnεllə ʒuvɑ̃sə