Poeme : Encore Souffrir

La peine ke jai au fond de moi
Est si forte ke je ne me contien plus
Jaimerais tellement men debarassé
Je suis taner de souffrir
Je veux simplement être normal
Arreter davoir mal
Seulement etre comme els autres
Pourvoir me sentir aimé
Pouvoir aimé komme les autre
Etre pareille k’eux
Me sentir bien
Arreter de penser a une seul chose
La mort
Pour moi sa serais une delivrance
Jarreterais peutr-être de souffrir
Mais maintenant je me contente de mourir
Cest la seul chose ke je peux faire
Ma force est preske parti sauf kil
Men reste assez pour menfuir
Vers un monde ou je me sentirais
Surement mieux cest ce ke je crois
Je part, je sens mon âme kitter
Mon pauvre corp ki cest fait battre
Et ki souffre toujours

la pεnə kə ʒε o fɔ̃ də mwa
ε si fɔʁtə kə ʒə nə mə kɔ̃tjɛ̃ plys
ʒεməʁε tεllmɑ̃ mεn dəbaʁase
ʒə sɥi tane də sufʁiʁ
ʒə vø sɛ̃pləmɑ̃ εtʁə nɔʁmal
aʁəte davwaʁ mal
sələmɑ̃ εtʁə kɔmə εls otʁə
puʁvwaʁ mə sɑ̃tiʁ εme
puvwaʁ εme kɔmə lεz- otʁə
εtʁə paʁεjə kø
mə sɑ̃tiʁ bjɛ̃
aʁəte də pɑ̃se a ynə səl ʃozə
la mɔʁ
puʁ mwa sa səʁεz- ynə dəlivʁɑ̃sə
ʒaʁətəʁε pøtʁ εtʁə də sufʁiʁ
mε mɛ̃tənɑ̃ ʒə mə kɔ̃tɑ̃tə də muʁiʁ
sεst la səl ʃozə kə ʒə pø fεʁə
ma fɔʁsə ε pʁεskə paʁti sof kil
mεn ʁεstə ase puʁ mɑ̃fɥiʁ
vεʁz- œ̃ mɔ̃də u ʒə mə sɑ̃tiʁε
syʁəmɑ̃ mjø sεst sə kə ʒə kʁwa
ʒə paʁ, ʒə sɑ̃s mɔ̃n- amə kite
mɔ̃ povʁə kɔʁp ki sεst fε batʁə
e ki sufʁə tuʒuʁ