Poeme : Le Seul. .

Le seul
Sur qui tu contait tant, le landemain meurt
Les larme verser pour qu’il s’achent qu’il est le seul
Sa faite une grosse marque dans le cœur, une grosse douleur

En rêvant qu’il est revenu
En souhaitant lui dire qu’il étais le seul
Qui fesais battre ton cœur
S’il savais comment t’étais contente de l’avoir connu

Le seul c’est que c’est lui le seul
Le seul qui c’est que tu lui fais palpiter ton cœur
Le seul comme l’unique… Le seul…
Le seul qui signifie le seul…

Le seul, ce n’ai pas toi
Le seul, ce n’ai pas moi
Le seul que j’aimerais, il n’existe pas
Le seul, souffre acause de moi

lə səl
syʁ ki ty kɔ̃tε tɑ̃, lə lɑ̃dəmɛ̃ məʁ
lε laʁmə vεʁse puʁ kil saʃe kil ε lə səl
sa fεtə ynə ɡʁɔsə maʁkə dɑ̃ lə kœʁ, ynə ɡʁɔsə dulœʁ

ɑ̃ ʁεvɑ̃ kil ε ʁəvəny
ɑ̃ suεtɑ̃ lɥi diʁə kil etε lə səl
ki fəzε batʁə tɔ̃ kœʁ
sil savε kɔmɑ̃ tetε kɔ̃tɑ̃tə də lavwaʁ kɔny

lə səl sε kə sε lɥi lə səl
lə səl ki sε kə ty lɥi fε palpite tɔ̃ kœʁ
lə səl kɔmə lynikə… lə səl…
lə səl ki siɲifi lə səl…

lə səl, sə nε pa twa
lə səl, sə nε pa mwa
lə səl kə ʒεməʁε, il nεɡzistə pa
lə səl, sufʁə akozə də mwa