Poeme : La Flèche De Zénon

Je n’ai pas vingt-quatre heures
Mais mille quatre cent quarante minutes
Mais quatre-vingt six mille quatre-cents secondes
Et la flèche de Zénon
Jamais n’atteint son but

Grâce à toi sage d’Elée
Je repousse les heures, les minutes, les secondes
Qui ne sont que des moitiés
D’autres heures, d’autres minutes, d’autres secondes

Mais moi je n’ai qu’une moitié
Et peu importe la fortune
Peu importe le monde
C’est avec elle que je veux passer
Ces vingt-quatre heures
Ces mille quatre cent quarante minutes
Ces quatre-vingt six mille quatre-cents secondes
L’éternité

ʒə nε pa vɛ̃t- katʁə œʁ
mε milə katʁə sɑ̃ kaʁɑ̃tə minytə
mε katʁə vɛ̃- si- milə katʁə sɑ̃ səɡɔ̃də
e la flεʃə də zenɔ̃
ʒamε natɛ̃ sɔ̃ byt

ɡʁasə a twa saʒə dəle
ʒə ʁəpusə lεz- œʁ, lε minytə, lε səɡɔ̃də
ki nə sɔ̃ kə dε mwatje
dotʁə- œʁ, dotʁə- minytə, dotʁə- səɡɔ̃də

mε mwa ʒə nε kynə mwatje
e pø ɛ̃pɔʁtə la fɔʁtynə
pø ɛ̃pɔʁtə lə mɔ̃də
sεt- avεk εllə kə ʒə vø pase
sε vɛ̃t- katʁə œʁ
sε milə katʁə sɑ̃ kaʁɑ̃tə minytə
sε katʁə vɛ̃- si- milə katʁə sɑ̃ səɡɔ̃də
letεʁnite