Poeme : Mon Instant De Gloire

Tu es ma joie de vivre
Mon instan de gloire
Dan tes yeux je voi la vie
Ton visage exprime la beauté
Aussi bien ke ton cœur la generosité
Mai kan je te voi pleuré
Il me vien une rage… imcomparable
Cette rage est komme un reflexe
Une facon dexprimer ma tristesse
Ma faiblesse. .
Mai kan je voi c larme couler le long de tes joues
Ma vie perd a chaque foi de sa valeur
Quand je voi ces larme g envi de crever
De te montrer a kel point tu compte pour moi
Mai c larme…
Qui entaillent chak jour mon ame
Me fon penser ke tu ne ma jamai aimer
Ke tu ne m’aimera jamais
Et moi pendant ces kelke seconde
Je voudrai mourir…
Pour ne plu te voir souffirir

ty ε ma ʒwa də vivʁə
mɔ̃n- ɛ̃stɑ̃ də ɡlwaʁə
dɑ̃ tεz- iø ʒə vwa la vi
tɔ̃ vizaʒə εkspʁimə la bote
osi bjɛ̃ kə tɔ̃ kœʁ la ʒənəʁozite
mε kɑ̃ ʒə tə vwa pləʁe
il mə vjɛ̃ ynə ʁaʒə… ɛ̃kɔ̃paʁablə
sεtə ʁaʒə ε kɔmə œ̃ ʁəflεksə
ynə fakɔ̃ dεkspʁime ma tʁistεsə
ma fεblεsə.
mε kɑ̃ ʒə vwa se laʁmə kule lə lɔ̃ də tε ʒu
ma vi pεʁ a ʃakə fwa də sa valœʁ
kɑ̃ ʒə vwa sε laʁmə ʒe ɑ̃vi də kʁəve
də tə mɔ̃tʁe a kεl pwɛ̃ ty kɔ̃tə puʁ mwa
mε se laʁmə…
ki ɑ̃taje ʃak ʒuʁ mɔ̃n- amə
mə fɔ̃ pɑ̃se kə ty nə ma ʒamε εme
kə ty nə mεməʁa ʒamε
e mwa pɑ̃dɑ̃ sε kεlkə səɡɔ̃də
ʒə vudʁε muʁiʁ…
puʁ nə ply tə vwaʁ sufiʁiʁ