Poeme : Émilie

Emilie, tu es comme le soleil de ma vie,
Tu m’illumine de joie lorsque je te vois,
Tu me redonnes le sourrire,
Tu ne me laisseras jamais souffrir,
On est comme deux tournesols,
Je t’adore et tu le sais,
Cela va faire bientôt trois ans,
Que tu me supportes sans rechinement,
Je sais pas si c’est français mais sa me plait,
Je ne peux m’empêcher de rigoler,
Toutes les deux deux vraies bourrées,
Facon de parler,
Bref, tu es une fille super,
Que je ne suis pas pretes d’oublier,
L’une de celle que je préfère,
Vous êtes toutes les trois pour moi, mes bras droit,

Amicalement bblou

əmili, ty ε kɔmə lə sɔlεj də ma vi,
ty milyminə də ʒwa lɔʁskə ʒə tə vwa,
ty mə ʁədɔnə lə suʁʁiʁə,
ty nə mə lεsəʁa ʒamε sufʁiʁ,
ɔ̃n- ε kɔmə dø tuʁnəzɔl,
ʒə tadɔʁə e ty lə sε,
səla va fεʁə bjɛ̃to tʁwaz- ɑ̃,
kə ty mə sypɔʁtə- sɑ̃ ʁəʃinəmɑ̃,
ʒə sε pa si sε fʁɑ̃sε mε sa mə plε,
ʒə nə pø mɑ̃pεʃe də ʁiɡɔle,
tutə lε dø dø vʁε buʁʁe,
fakɔ̃ də paʁle,
bʁεf, ty ε ynə fijə sype,
kə ʒə nə sɥi pa pʁətə dublje,
lynə də sεllə kə ʒə pʁefεʁə,
vuz- εtə tutə lε tʁwa puʁ mwa, mε bʁa dʁwa,

amikaləmɑ̃ blu