Poeme : Ma Solitude

Avec ma solitude seule sur mon ile
Je suis comme un bateau qui s’enlise
Mais je préfère affronter la brise

Ma solitude tu es toujours de passage
Je regarde en fasse ton visage
Je vis ma vie comme un coquillage

Je suis comme un papillon sur la branche
Je n’aimes pas trop les dimanches
Un jour je prendrai ma revanche

Je regarde la mer qui se retire
Je suis sur l’horizon sans rien dire
De la marée je reçois un message à lire

Je marche en regardant le ciel
Je n’attends pas de lui des merveilles
Car c’est un rêve qui me réveille

Même si ma tristesse est belle
J’écoute l’hirondelle qui m’appelle
Pour prendre ma vie à tire-d’aile

avεk ma sɔlitydə sələ syʁ mɔ̃n- ilə
ʒə sɥi kɔmə œ̃ bato ki sɑ̃lizə
mε ʒə pʁefεʁə afʁɔ̃te la bʁizə

ma sɔlitydə ty ε tuʒuʁ də pasaʒə
ʒə ʁəɡaʁdə ɑ̃ fasə tɔ̃ vizaʒə
ʒə vis ma vi kɔmə œ̃ kɔkjaʒə

ʒə sɥi kɔmə œ̃ papijɔ̃ syʁ la bʁɑ̃ʃə
ʒə nεmə pa tʁo lε dimɑ̃ʃə
œ̃ ʒuʁ ʒə pʁɑ̃dʁε ma ʁəvɑ̃ʃə

ʒə ʁəɡaʁdə la mεʁ ki sə ʁətiʁə
ʒə sɥi syʁ lɔʁizɔ̃ sɑ̃ ʁjɛ̃ diʁə
də la maʁe ʒə ʁəswaz- œ̃ mesaʒə a liʁə

ʒə maʁʃə ɑ̃ ʁəɡaʁdɑ̃ lə sjεl
ʒə natɑ̃ pa də lɥi dε mεʁvεjə
kaʁ sεt- œ̃ ʁεvə ki mə ʁevεjə

mεmə si ma tʁistεsə ε bεllə
ʒekutə liʁɔ̃dεllə ki mapεllə
puʁ pʁɑ̃dʁə ma vi a tiʁə dεlə