Poeme : Cette Peur

Je vous jure dans mon belle âme entière j’ai peur
Comme si la mort m’appelait c’est mon heure
Les dents serraient le cœur noué, l’appréhension
Le dernier regard furtif plein de ces contusions

Que si dieu existe qui me vienne en mon aide
Je dois affronter cette sorcière horrible et laide
Mes yeux s’annoncellent de larmes je tremble
Les larmes me coulent le long, il me semble

Avoir eu l’envie de fuir et de ne pas l’affronter
Dans mon plus profond je trouve cette volonté
Est-ce pour en finir, ou continuer se cauchemar
Ce souffle se dernier qui me dit que c’est trop tard

J’ai déjà avancé ce si petit pas me voila devant elle
Je balbutie je baraguine je baisse la vue je m’en mêle
Encore elles qui me reviennent je ne peux m’empêcher
Elle s’annoncelent puis me coulent, trop encaisser

Aujourd’hui c’est fini, que me réserve le destin
Ou vais-je bien aller maintenant ou est mon chemin
Qu’une petit porte s’ouvre et m’offre une chance
J’ai cette envie, qu’elle s’ouvre et enfin je me lance

ʒə vu ʒyʁə dɑ̃ mɔ̃ bεllə amə ɑ̃tjεʁə ʒε pœʁ
kɔmə si la mɔʁ mapəlε sε mɔ̃n- œʁ
lε dɑ̃ seʁε lə kœʁ nue, lapʁeɑ̃sjɔ̃
lə dεʁnje ʁəɡaʁ fyʁtif plɛ̃ də sε kɔ̃tyzjɔ̃

kə si djø εɡzistə ki mə vjεnə ɑ̃ mɔ̃n- εdə
ʒə dwaz- afʁɔ̃te sεtə sɔʁsjεʁə ɔʁiblə e lεdə
mεz- iø sanɔ̃sεlle də laʁmə- ʒə tʁɑ̃blə
lε laʁmə- mə kule lə lɔ̃, il mə sɑ̃blə

avwaʁ y lɑ̃vi də fɥiʁ e də nə pa lafʁɔ̃te
dɑ̃ mɔ̃ plys pʁɔfɔ̃ ʒə tʁuvə sεtə vɔlɔ̃te
ε sə puʁ ɑ̃ finiʁ, u kɔ̃tinɥe sə koʃəmaʁ
sə suflə sə dεʁnje ki mə di kə sε tʁo taʁ

ʒε deʒa avɑ̃se sə si pəti pa mə vwala dəvɑ̃ εllə
ʒə balbysi ʒə baʁaɡinə ʒə bεsə la vɥ ʒə mɑ̃ mεlə
ɑ̃kɔʁə εllə ki mə ʁəvjεne ʒə nə pø mɑ̃pεʃe
εllə sanɔ̃səle pɥi mə kule, tʁo ɑ̃kεse

oʒuʁdɥi sε fini, kə mə ʁezεʁvə lə dεstɛ̃
u vε ʒə bjɛ̃ ale mɛ̃tənɑ̃ u ε mɔ̃ ʃəmɛ̃
kynə pəti pɔʁtə suvʁə e mɔfʁə ynə ʃɑ̃sə
ʒε sεtə ɑ̃vi, kεllə suvʁə e ɑ̃fɛ̃ ʒə mə lɑ̃sə