Poeme : … Voilà Tristesse. .
… Voilà Tristesse. .
Je me souviens du regard
Du sourire flottant telle une brume
Parfumant l’air et le regret amer
De n’oser nager dans l’onde
Il est trop tard ! Charmante délicatesse
Le manège terminé, voilà Tristesse
Parfumant l’air, et le regret amer
De n’oser changer de chemin
Bodhi
Pour mettre un commentaire
Poème en Phonétique
asteʁiskə asteʁiskə
ʒə mə suvjɛ̃ dy ʁəɡaʁ
dy suʁiʁə flɔtɑ̃ tεllə ynə bʁymə
paʁfymɑ̃ lεʁ e lə ʁəɡʁε ame
də noze naʒe dɑ̃ lɔ̃də
il ε tʁo taʁ ! ʃaʁmɑ̃tə delikatεsə
lə manεʒə tεʁmine, vwala tʁistεsə
paʁfymɑ̃ lεʁ, e lə ʁəɡʁε ame
də noze ʃɑ̃ʒe də ʃəmɛ̃
asteʁiskə asteʁiskə
ʒə mə suvjɛ̃ dy ʁəɡaʁ
dy suʁiʁə flɔtɑ̃ tεllə ynə bʁymə
paʁfymɑ̃ lεʁ e lə ʁəɡʁε ame
də noze naʒe dɑ̃ lɔ̃də
il ε tʁo taʁ ! ʃaʁmɑ̃tə delikatεsə
lə manεʒə tεʁmine, vwala tʁistεsə
paʁfymɑ̃ lεʁ, e lə ʁəɡʁε ame
də noze ʃɑ̃ʒe də ʃəmɛ̃
asteʁiskə asteʁiskə