Poeme : . . Coquillage. .
. . Coquillage. .
Souvent sur la plage
Un coquillage d’habits nacrés
Posé là par la marée
S’offre à tes yeux
Qu’attends-tu, simple passante
Pour acquiescer la tendre étreinte
L’eau montant est vive
De son immense voile
Elle remporte l’objet doré
Bodhi
Pour mettre un commentaire
Poème en Phonétique
asteʁiskə asteʁiskə
suvɑ̃ syʁ la plaʒə
œ̃ kɔkjaʒə dabi nakʁe
poze la paʁ la maʁe
sɔfʁə a tεz- iø
katɑ̃ ty, sɛ̃plə pasɑ̃tə
puʁ akjεse la tɑ̃dʁə etʁɛ̃tə
lo mɔ̃tɑ̃ ε vivə
də sɔ̃n- imɑ̃sə vwalə
εllə ʁɑ̃pɔʁtə lɔbʒε dɔʁe
asteʁiskə asteʁiskə
suvɑ̃ syʁ la plaʒə
œ̃ kɔkjaʒə dabi nakʁe
poze la paʁ la maʁe
sɔfʁə a tεz- iø
katɑ̃ ty, sɛ̃plə pasɑ̃tə
puʁ akjεse la tɑ̃dʁə etʁɛ̃tə
lo mɔ̃tɑ̃ ε vivə
də sɔ̃n- imɑ̃sə vwalə
εllə ʁɑ̃pɔʁtə lɔbʒε dɔʁe
asteʁiskə asteʁiskə