Poeme : . . Satellite. .
. . Satellite. .
Tu es l’astre de chair, baume enivrant
Qu’on contemple la nuit, comme saisi
Du mystère infini, univers angoissant
Ô Satellite de mon cœur, tourne et me ravit
J’ai le regard posé sur toi
Et dans ton miroir, je devine
Ton sourire et beau minois
Aime moi, pâleur divine
Lune pleine
Ton regard
Sur mon c½ur
Par ma chaleur
Réchauffe-la
Au matin, l’astre se couche
Et me laisse avec elle
Invisible, ses yeux farouches
Et encor c’est son corps qui m’ensorcelle
Ombre de laine
Froid est l’hiver
Enlace-moi
D’amour
Tendre amour
Trop las de haine
Et sans secours
Bodhi
Pour mettre un commentaire
Poème en Phonétique
asteʁiskə asteʁiskə
ty ε lastʁə də ʃεʁ, bomə ɑ̃nivʁɑ̃
kɔ̃ kɔ̃tɑ̃plə la nɥi, kɔmə sεzi
dy mistεʁə ɛ̃fini, ynivez- ɑ̃ɡwasɑ̃
o satεllitə də mɔ̃ kœʁ, tuʁnə e mə ʁavi
ʒε lə ʁəɡaʁ poze syʁ twa
e dɑ̃ tɔ̃ miʁwaʁ, ʒə dəvinə
tɔ̃ suʁiʁə e bo minwa
εmə mwa, palœʁ divinə
lynə plεnə
tɔ̃ ʁəɡaʁ
syʁ mɔ̃ se œ̃ dəmi yʁ
paʁ ma ʃalœʁ
ʁeʃofə la
o matɛ̃, lastʁə sə kuʃə
e mə lεsə avεk εllə
ɛ̃viziblə, sεz- iø faʁuʃə
e ɑ̃kɔʁ sε sɔ̃ kɔʁ ki mɑ̃sɔʁsεllə
ɔ̃bʁə də lεnə
fʁwa ε livεʁ
ɑ̃lasə mwa
damuʁ
tɑ̃dʁə amuʁ
tʁo las də-εnə
e sɑ̃ səkuʁ
asteʁiskə asteʁiskə
ty ε lastʁə də ʃεʁ, bomə ɑ̃nivʁɑ̃
kɔ̃ kɔ̃tɑ̃plə la nɥi, kɔmə sεzi
dy mistεʁə ɛ̃fini, ynivez- ɑ̃ɡwasɑ̃
o satεllitə də mɔ̃ kœʁ, tuʁnə e mə ʁavi
ʒε lə ʁəɡaʁ poze syʁ twa
e dɑ̃ tɔ̃ miʁwaʁ, ʒə dəvinə
tɔ̃ suʁiʁə e bo minwa
εmə mwa, palœʁ divinə
lynə plεnə
tɔ̃ ʁəɡaʁ
syʁ mɔ̃ se œ̃ dəmi yʁ
paʁ ma ʃalœʁ
ʁeʃofə la
o matɛ̃, lastʁə sə kuʃə
e mə lεsə avεk εllə
ɛ̃viziblə, sεz- iø faʁuʃə
e ɑ̃kɔʁ sε sɔ̃ kɔʁ ki mɑ̃sɔʁsεllə
ɔ̃bʁə də lεnə
fʁwa ε livεʁ
ɑ̃lasə mwa
damuʁ
tɑ̃dʁə amuʁ
tʁo las də-εnə
e sɑ̃ səkuʁ
asteʁiskə asteʁiskə