Poeme : Espérance.

La mer me poétise le subtil du silence
M’accrochant le cœur au secret de son élégance
A me perdre entre les mots dont m’échappe le sens
Au fil d’un bonheur, révélant de magnificence
Le chemin mystérieux, menant à ton espérance.

B. Mihoub

la mεʁ mə pɔetizə lə sybtil dy silɑ̃sə
makʁoʃɑ̃ lə kœʁ o sεkʁε də sɔ̃n- eleɡɑ̃sə
a mə pεʁdʁə ɑ̃tʁə lε mo dɔ̃ meʃapə lə sɑ̃s
o fil dœ̃ bɔnœʁ, ʁevelɑ̃ də maɲifisɑ̃sə
lə ʃəmɛ̃ misteʁjø, mənɑ̃ a tɔ̃n- εspeʁɑ̃sə.

be. miub