Poeme : Je Suis Lâche

J’ai envie de pleurer
De crier, de me sauver
De tout détruire
Et de m’enfuir

De courir
Jusqu’à ce que mes jambes ne puissent me porter
De mordre et de griffer
D’arrêter enfin de souffrir

Je me sens mal dans le rôle qu’on me prête
Celui de petite fille parfaite
J’en ai assez d’être moi
Enfin, l’image que l’on a de moi

J’aimerais pouvoir me rebeller
Pouvoir tout casser et m’en moquer
Mais je n’en ai pas le courage
Je ne suis qu’une lâche

Ça m’enrage
D’être à ce point apeurée
Par l’idée de changer
Je ne suis qu’une lâche

ʒε ɑ̃vi də pləʁe
də kʁje, də mə sove
də tu detʁɥiʁə
e də mɑ̃fɥiʁ

də kuʁiʁ
ʒyska sə kə mε ʒɑ̃bə nə pɥise mə pɔʁte
də mɔʁdʁə e də ɡʁife
daʁεte ɑ̃fɛ̃ də sufʁiʁ

ʒə mə sɑ̃s mal dɑ̃ lə ʁolə kɔ̃ mə pʁεtə
səlɥi də pətitə fijə paʁfεtə
ʒɑ̃n- ε ase dεtʁə mwa
ɑ̃fɛ̃, limaʒə kə lɔ̃n- a də mwa

ʒεməʁε puvwaʁ mə ʁəbεlle
puvwaʁ tu kase e mɑ̃ mɔke
mε ʒə nɑ̃n- ε pa lə kuʁaʒə
ʒə nə sɥi kynə laʃə

sa mɑ̃ʁaʒə
dεtʁə a sə pwɛ̃ apəʁe
paʁ lide də ʃɑ̃ʒe
ʒə nə sɥi kynə laʃə