Poeme : Si C’est Un Homme

Si c’est un homme, je ne le suis pas,
Si c’est homme j’ai prise la mauvaise voie,
Si c’est un homme, ceci n’est pas mon monde,
Si c’est un homme, Il se faut que le ciel gronde,

Contre moi, dont la presence n’est que tache,
Sur un monde d’excellence et de mediocrite,
Sur un monde humble et de vanite,
Si c’est un homme, je l’ai depuis longtemps quitte,

Si c’est un homme je ne sais ou je dois etre,
Si c’est un homme je ne sais qui me fit naitre,
Si c’est un homme, je reve comme je sais
Je suis un homme et je reve pour l’eternite.

Je suis un homme, debout dessous les Cieux,
Je suis un homme, et Cet homme c’est Dieux

si sεt- œ̃n- ɔmə, ʒə nə lə sɥi pa,
si sε ɔmə ʒε pʁizə la movεzə vwa,
si sεt- œ̃n- ɔmə, səsi nε pa mɔ̃ mɔ̃də,
si sεt- œ̃n- ɔmə, il sə fo kə lə sjεl ɡʁɔ̃də,

kɔ̃tʁə mwa, dɔ̃ la pʁəzɑ̃sə nε kə taʃə,
syʁ œ̃ mɔ̃də dεksεllɑ̃sə e də mədjɔkʁitə,
syʁ œ̃ mɔ̃də œ̃blə e də vanitə,
si sεt- œ̃n- ɔmə, ʒə lε dəpɥi lɔ̃tɑ̃ kitə,

si sεt- œ̃n- ɔmə ʒə nə sεz- u ʒə dwaz- εtʁə,
si sεt- œ̃n- ɔmə ʒə nə sε ki mə fi nεtʁə,
si sεt- œ̃n- ɔmə, ʒə ʁəvə kɔmə ʒə sε
ʒə sɥiz- œ̃n- ɔmə e ʒə ʁəvə puʁ lətεʁnitə.

ʒə sɥiz- œ̃n- ɔmə, dəbu dəsu lε sjø,
ʒə sɥiz- œ̃n- ɔmə, e sεt ɔmə sε djø