Poeme : La Crainte

La vie me fais peur
Le bonheur me fais fuir
Et le malheur me fais souffrir
De ce monde, je hais le créateur
La vie ne me donne pas ce que j’attend d’elle
Elle ne m’apporte que des mauvaise nouvelles
Le futur ùe fais peur…
Je crains que mon futur ne soit pas en couleur
Ma vie n’est faites que de questions
Et tant de mal et d’hésitation
Je ne sais même pas ce que je veux devenir
Je me méfie bien trop de l’avenir
J’ai peur de m’accrocher au peu que j’ai
De peur de retomber par après
Nous vivons dans un monde d’illusions
D’hypocrisie et de déception

la vi mə fε pœʁ
lə bɔnœʁ mə fε fɥiʁ
e lə malœʁ mə fε sufʁiʁ
də sə mɔ̃də, ʒə-ε lə kʁeatœʁ
la vi nə mə dɔnə pa sə kə ʒatɑ̃ dεllə
εllə nə mapɔʁtə kə dε movεzə nuvεllə
lə fytyʁ fε pœʁ…
ʒə kʁɛ̃ kə mɔ̃ fytyʁ nə swa pa ɑ̃ kulœʁ
ma vi nε fεtə kə də kεstjɔ̃
e tɑ̃ də mal e dezitasjɔ̃
ʒə nə sε mεmə pa sə kə ʒə vø dəvəniʁ
ʒə mə mefi bjɛ̃ tʁo də lavəniʁ
ʒε pœʁ də makʁoʃe o pø kə ʒε
də pœʁ də ʁətɔ̃be paʁ apʁε
nu vivɔ̃ dɑ̃z- œ̃ mɔ̃də dilyzjɔ̃
dipɔkʁizi e də desεpsjɔ̃