Poeme : La Pluie

Je ne sais pourquoi
Mais je sort de mon lit
Je ne sais pourquoi
Je me dirige vers la pluie

Je ne sais pourquoi
J’en ai envie
Je ne sais pourquoi
Je le fait comme un zombi

Comme si une force invisible
Me tirait jusqu’à cette fenêtre
Au plus profond de mon être
Je la ressens cette force invisible

Je regarde le lampadaires
Qui produit cette lumière
A travers quoi je regarde tomber
Cette pluie acharnée

ʒə nə sε puʁkwa
mε ʒə sɔʁ də mɔ̃ li
ʒə nə sε puʁkwa
ʒə mə diʁiʒə vεʁ la plɥi

ʒə nə sε puʁkwa
ʒɑ̃n- ε ɑ̃vi
ʒə nə sε puʁkwa
ʒə lə fε kɔmə œ̃ zɔ̃bi

kɔmə si ynə fɔʁsə ɛ̃viziblə
mə tiʁε ʒyska sεtə fənεtʁə
o plys pʁɔfɔ̃ də mɔ̃n- εtʁə
ʒə la ʁəsɛ̃ sεtə fɔʁsə ɛ̃viziblə

ʒə ʁəɡaʁdə lə lɑ̃padεʁə
ki pʁɔdɥi sεtə lymjεʁə
a tʁavεʁ kwa ʒə ʁəɡaʁdə tɔ̃be
sεtə plɥi aʃaʁne