Texte : Au Final

JE NE TE DEMANDAIS
RIEN A PART DE M’AIMER
MAIS MALGRE TOUTES CES ANNEES
PASSEES A TES COTES
JE N’Y SUIS PAS ARRIVEE.
IL Y A COMME QUELQUECHOSE DE MORT
ENTRE NOUS ET NOS TORTS
RESPECTIFS ONT EU RAISON SANS REMORD
DE NOTRE RELATION ET JE ME MORDS
LES DOIGTS D’Y AVOIR CRU ENCORE.
RIEN NE SERA PLUS COMME AVANT
OU LA ENCORE ON MELAIT NOS SENTIMENTS
COMME DEUX AMANTS
FAITS L’UN POUR L’AUTRE MAIS POUR LE MOMENT,
C’EST PLUTOT LA HAINE QUI A PRETE SERMENT.
LE TOUT EST DE NE PAS SE PERDRE
ET DE CONTINUER A APPRENDRE
DE NOS ERREURS CAR IL FAUT BIEN JOINDRE
LES DEUX BOUTS POUR COMPRENDRE
QUE TOUT DOIT RENDRE DANS L’ORDRE ;
JE NE DETIENS PAS LA VERITE
MAIS JE SAIS CE QUI EST BON POUR MOI EN REALITE
LOIN DES MAUX MAIS PROCHE DE L’IMMENSITE
DU CIEL SI ETOILE
QUE RIEN NE PEUT EGALER.
TOUTES LES CHOSES NE SONT PAS BONNES A DIRE
ET J’AVOUE SANS MENTIR
QUE DE VRAIS LIENS SE SONT CREES ENTRE NOUS ET QUE LE RIRE
NOUS UNIT DE MANIERE A NE PAS POUVOIR SE SEPARER EN VUE DE PARTIR
CHACUN DE NOTRE COTE, CE QUI PEUT NOUS NUIRE.
JE NE VEUX PAS QUE TU PENSES QUE JE T’AIME
CAR CELA N’EST PLUS POSSIBLE ET JE SEME
AUTOUR DE MOI NOS SOUVENIRS POUR LE MEILLEUR DE NOUS-MEMES
ET LE PIRE TELLE UNE BOHEME
PERDUE DANS SES ESPOIRS FORMANT TOUT UN POEME.

Caro. L
(août 2018)

ʒə nə tə dəmɑ̃dε
ʁjɛ̃ a paʁ də mεme
mε malɡʁə tutə sεz- ani
pasiz- a tε kɔtə
ʒə ni sɥi pa aʁivi.
il i a kɔmə kεlkεʃozə də mɔʁ
ɑ̃tʁə nuz- e no tɔʁ
ʁεspεktifz- ɔ̃ y ʁεzɔ̃ sɑ̃ ʁəmɔʁ
də nɔtʁə ʁəlasjɔ̃ e ʒə mə mɔʁd
lε dwa di avwaʁ kʁy ɑ̃kɔʁə.
ʁjɛ̃ nə səʁa plys kɔmə avɑ̃
u la ɑ̃kɔʁə ɔ̃ məlε no sɑ̃timɑ̃
kɔmə døz- amɑ̃
fε lœ̃ puʁ lotʁə mε puʁ lə mɔmɑ̃,
sε plyto la-εnə ki a pʁətə sεʁme.
lə tut- ε də nə pa sə pεʁdʁə
e də kɔ̃tinɥe a apʁɑ̃dʁə
də noz- eʁœʁ kaʁ il fo bjɛ̃ ʒwɛ̃dʁə
lε dø bu puʁ kɔ̃pʁɑ̃dʁə
kə tu dwa ʁɑ̃dʁə dɑ̃ lɔʁdʁə,
ʒə nə dətjɛ̃ pa la vəʁitə
mε ʒə sε sə ki ε bɔ̃ puʁ mwa ɑ̃ ʁəalitə
lwɛ̃ dε mo mε pʁoʃə də limɑ̃sitə
dy sjεl si ətwalə
kə ʁjɛ̃ nə pø əɡale.
tutə lε ʃozə nə sɔ̃ pa bɔnəz- a diʁə
e ʒavu sɑ̃ mɑ̃tiʁ
kə də vʁε ljɛ̃ sə sɔ̃ kʁiz- ɑ̃tʁə nuz- e kə lə ʁiʁə
nuz- yni də manjəʁə a nə pa puvwaʁ sə səpaʁe ɑ̃ vɥ də paʁtiʁ
ʃakœ̃ də nɔtʁə kɔtə, sə ki pø nu nɥiʁə.
ʒə nə vø pa kə ty pɑ̃sə kə ʒə tεmə
kaʁ səla nε plys pɔsiblə e ʒə səmə
otuʁ də mwa no suvəniʁ puʁ lə mεjœʁ də nu məmə
e lə piʁə tεllə ynə bɔəmə
pεʁdɥ dɑ̃ sεz- εspwaʁ fɔʁmɑ̃ tut- œ̃ poəmə.

kaʁo. εl
(aut dø milə diz- ɥit)