Poeme : Marre

Marre de tout, marre de la vie
Une envie de tout, une envie de partir
De ce monde de peine rempli de haine
Moi j’en peux plus,
J’ai plus le courage de faire face à tout ça.
J’ai plus la force de me battre,
Je suis trop faible pour ça.
Et ça arrive d’un coup,
Tout dans la gueule sans prévenir,
J’ai juste envie de sortir de cette enfer.
Tout quitter et me barrer,
Juste envie de partir et ne plus souffrir.

maʁə də tu, maʁə də la vi
ynə ɑ̃vi də tu, ynə ɑ̃vi də paʁtiʁ
də sə mɔ̃də də pεnə ʁɑ̃pli də-εnə
mwa ʒɑ̃ pø plys,
ʒε plys lə kuʁaʒə də fεʁə fasə a tu sa.
ʒε plys la fɔʁsə də mə batʁə,
ʒə sɥi tʁo fεblə puʁ sa.
e sa aʁivə dœ̃ ku,
tu dɑ̃ la ɡələ sɑ̃ pʁevəniʁ,
ʒε ʒystə ɑ̃vi də sɔʁtiʁ də sεtə ɑ̃fe.
tu kite e mə baʁe,
ʒystə ɑ̃vi də paʁtiʁ e nə plys sufʁiʁ.