Poeme : Elle Et Elle-Même

Elle a ces lèvres que j’ai tant recherchées
Elle a ces yeux que l’on m’a tant cachés
Elle a ces cheveux que j’ai rêvé de toucher
Elle a ces tenues que j’ai souhaité arracher

Elle vient vers moi, doucement s’avance
Elle s’approche de moi, finement balance
Elle chante dans une oreille en cadence
Elle caresse l’autre oreille avec patience

Elle mène la danse, des positions irrésistibles
Elle sème la chance, des envies imprévisibles
Elle entre en transe, des mouvements visibles
Elle est l’élégance, des tendresses invisibles

Elle m’affirme, me nourrit de belles paroles
Elle me promet, à chaque occasion me cajole
Elle me jure, se soumet à moi et me console
Elle m’aime, me le crie mais elle joue un rôle…

… Celui de celle qui n’aime qu’elle-même

εllə a sε lεvʁə- kə ʒε tɑ̃ ʁəʃεʁʃe
εllə a sεz- iø kə lɔ̃ ma tɑ̃ kaʃe
εllə a sε ʃəvø kə ʒε ʁεve də tuʃe
εllə a sε tənɥ kə ʒε suεte aʁaʃe

εllə vjɛ̃ vεʁ mwa, dusəmɑ̃ savɑ̃sə
εllə sapʁoʃə də mwa, finəmɑ̃ balɑ̃sə
εllə ʃɑ̃tə dɑ̃z- ynə ɔʁεjə ɑ̃ kadɑ̃sə
εllə kaʁεsə lotʁə ɔʁεjə avεk pasjɑ̃sə

εllə mεnə la dɑ̃sə, dε pozisjɔ̃z- iʁezistiblə
εllə sεmə la ʃɑ̃sə, dεz- ɑ̃viz- ɛ̃pʁeviziblə
εllə ɑ̃tʁə ɑ̃ tʁɑ̃zə, dε muvəmɑ̃ viziblə
εllə ε leleɡɑ̃sə, dε tɑ̃dʁesəz- ɛ̃viziblə

εllə mafiʁmə, mə nuʁʁi də bεllə paʁɔlə
εllə mə pʁɔmε, a ʃakə ɔkazjɔ̃ mə kaʒɔlə
εllə mə ʒyʁə, sə sumε a mwa e mə kɔ̃sɔlə
εllə mεmə, mə lə kʁi mεz- εllə ʒu œ̃ ʁolə…

… səlɥi də sεllə ki nεmə kεllə mεmə