Poeme : Bruller :

Comment tavouer
La flamme qui est née
Des que je tes regardé
Je l’ai senti bruller
Avaler mes penser
Completement me vidé
M’aneantir
Me faire partir
Dans un reve de douceur
De bonheur
Mais il fallait revenir a la realiter
Rien n’était vrai
La seule veriter ces que je taimai
Et toi ne savais meme pas que j’exiter

kɔmɑ̃ tavue
la flamə ki ε ne
dε kə ʒə tε ʁəɡaʁde
ʒə lε sɑ̃ti bʁyle
avale mε pɑ̃se
kɔ̃plətəmɑ̃ mə vide
manəɑ̃tiʁ
mə fεʁə paʁtiʁ
dɑ̃z- œ̃ ʁəvə də dusœʁ
də bɔnœʁ
mεz- il falε ʁəvəniʁ a la ʁəalite
ʁjɛ̃ netε vʁε
la sələ vəʁite sε kə ʒə tεmε
e twa nə savε məmə pa kə ʒεɡzite