Poeme : Passe La Jeunesse

Passe, passe la jeunesse,
Prémices de la vieillesse,
Les souvenirs se bousculent,
Quand arrive le crépuscule.

Passe, passe le temps,
Embuches et conflits latents,
Heureux, les jours de kermesses,
Le dimanche, curé et vin de messe.

Passe, passe le temps,
Celui des bons moments,
Celui des premiers soucis,
Apprentissage de la vie.

Passe, passe le temps,
Bougies en tremblement,
Annonce d’un âge plus serein,
Regrets de discordes sans fin.

La vie cadeau universel,
Il suffit d’une étoile qui étincelle
Cette vie, qui peut être si belle,
Loin de toutes querelles, .

Ainsi va la vie
Charlesp

pasə, pasə la ʒənεsə,
pʁemisə də la vjεjεsə,
lε suvəniʁ sə buskyle,
kɑ̃t- aʁivə lə kʁepyskylə.

pasə, pasə lə tɑ̃,
ɑ̃byʃəz- e kɔ̃fli latɑ̃,
œʁø, lε ʒuʁ də kεʁmesə,
lə dimɑ̃ʃə, kyʁe e vɛ̃ də mεsə.

pasə, pasə lə tɑ̃,
səlɥi dε bɔ̃ mɔmɑ̃,
səlɥi dε pʁəmje susi,
apʁɑ̃tisaʒə də la vi.

pasə, pasə lə tɑ̃,
buʒiz- ɑ̃ tʁɑ̃bləmɑ̃,
anɔ̃sə dœ̃n- aʒə plys səʁɛ̃,
ʁəɡʁε də diskɔʁdə- sɑ̃ fɛ̃.

la vi kado ynivεʁsεl,
il syfi dynə etwalə ki etɛ̃sεllə
sεtə vi, ki pø εtʁə si bεllə,
lwɛ̃ də tutə kəʁεllə, .

ɛ̃si va la vi
ʃaʁlεsp