Poeme : Désespoir

Mon cœur se meurt
Mon cœur saigne
A cause de cette impression immense,
Cette impression intense,
De vide, de mal être, de manque,
De cette petite chose inaccessible, indescriptible…
Ce petit je ne sais quoi, qui me remplirait de joie !
Comment le trouver ? Où le chercher ?
Lui qui me donnerait tant la liberté ! ! !
J’en ai tellement besoin,
De ce petit rien,
Cette chose inaccessible
Qui comblerait ce vide,
Ce mal être en moi, constamment là je ne sais pourquoi ?
Si seulement je savais,
Comment il s’est créé ?
Mais le problème c’est que je ne sais pas
Je sais qu’il est simplement là
Comment enlever cette douleur,
Qui se loge au plus profond de mon cœur ?
J’espère qu’un jour j’y arriverai avant de sombrer
Où que quelqu’un pourra m’aider.

mɔ̃ kœʁ sə məʁ
mɔ̃ kœʁ sεɲə
a kozə də sεtə ɛ̃pʁesjɔ̃ imɑ̃sə,
sεtə ɛ̃pʁesjɔ̃ ɛ̃tɑ̃sə,
də vidə, də mal εtʁə, də mɑ̃kə,
də sεtə pətitə ʃozə inaksesiblə, ɛ̃dεskʁiptiblə…
sə pəti ʒə nə sε kwa, ki mə ʁɑ̃pliʁε də ʒwa !
kɔmɑ̃ lə tʁuve ? u lə ʃεʁʃe ?
lɥi ki mə dɔnəʁε tɑ̃ la libεʁte ! ! !
ʒɑ̃n- ε tεllmɑ̃ bəzwɛ̃,
də sə pəti ʁjɛ̃,
sεtə ʃozə inaksesiblə
ki kɔ̃bləʁε sə vidə,
sə mal εtʁə ɑ̃ mwa, kɔ̃stamɑ̃ la ʒə nə sε puʁkwa ?
si sələmɑ̃ ʒə savε,
kɔmɑ̃ il sε kʁee ?
mε lə pʁɔblεmə sε kə ʒə nə sε pa
ʒə sε kil ε sɛ̃pləmɑ̃ la
kɔmɑ̃ ɑ̃ləve sεtə dulœʁ,
ki sə lɔʒə o plys pʁɔfɔ̃ də mɔ̃ kœʁ ?
ʒεspεʁə kœ̃ ʒuʁ ʒi aʁivəʁε avɑ̃ də sɔ̃bʁe
u kə kεlkœ̃ puʁʁa mεde.