Poeme : Le Desert Du Reve

Quand je regarde autour de moi, je voi un paysage desertique, qui au couché du soleil donne un paysage, des plaines dorée, quand je passa dans ce desert, je vi un lac, et au moment du couche de soleil, cela etai magnifique, car je ne pouvais dire ou le ciel commencait et ou le lac ce termine, c’etait comme si le ciel etait superpose sur un miroir. Mes yeux n’avaient jamais vue telle spectacle, c’etai le firmament et kan je regarda au loin, je pouvai voir le jardin d’eden qui nous a été interdit, mon cœur se rechaufa rien qu’a sa vu. Et qnand j’y repense il me suffit de regarde la + belle chose qui soit, mon ange, mon bébé, mon amour, la femme de ma vie, ma fille cherie.

kɑ̃ ʒə ʁəɡaʁdə otuʁ də mwa, ʒə vwa œ̃ pεizaʒə dəzεʁtikə, ki o kuʃe dy sɔlεj dɔnə œ̃ pεizaʒə, dε plεnə dɔʁe, kɑ̃ ʒə pasa dɑ̃ sə dəzεʁ, ʒə vi œ̃ lak, e o mɔmɑ̃ dy kuʃə də sɔlεj, səla ətε maɲifikə, kaʁ ʒə nə puvε diʁə u lə sjεl kɔmɑ̃kε e u lə lak sə tεʁminə, sətε kɔmə si lə sjεl ətε sypεʁpozə syʁ œ̃ miʁwaʁ. mεz- iø navε ʒamε vɥ tεllə spεktaklə, sətε lə fiʁmame e kɑ̃ ʒə ʁəɡaʁda o lwɛ̃, ʒə puvε vwaʁ lə ʒaʁdɛ̃ dədɛ̃ ki nuz- a ete ɛ̃tεʁdi, mɔ̃ kœʁ sə ʁəʃofa ʁjɛ̃ ka sa vy. e knɑ̃ ʒi ʁəpɑ̃sə il mə syfi də ʁəɡaʁdə la plys bεllə ʃozə ki swa, mɔ̃n- ɑ̃ʒə, mɔ̃ bebe, mɔ̃n- amuʁ, la famə də ma vi, ma fijə ʃəʁi.