Poeme : Je Me Fige Et Je Me Perds

Je suis lasse de sentir mon âme
Pour des gens qui ne sauront jamais
Juste à quel point ils ont grandi sans but et vides
Parce que le langage embrouille comme les
Ordinateurs refusent de comprendre comment je me sens aujourd’hui

Je me fige et je me perds
Je n’ai pas besoin d’une autre carte de ta tête
Je me fige et je me perds
Je n’ai pas besion d’une autre carte de ta tête

J’ai vu un contrôle liquide
Qui donne vie à une âme
Je m’y suis cogné la tête et me suis réveillé pour constat
Que j’était toute seule
Portant uniquement des chausettes et un téléphone
Quelqu’un crie comme si leur monde pouvait exploser

Oui je me fiche et je me perds
Je n’ai pas besoin d’une autre carte de ta tête
Je me fige et je me perds
Je ne veux pas d’une autre carte de ta tête

ʒə sɥi lasə də sɑ̃tiʁ mɔ̃n- amə
puʁ dε ʒɑ̃ ki nə soʁɔ̃ ʒamε
ʒystə a kεl pwɛ̃ ilz- ɔ̃ ɡʁɑ̃di sɑ̃ byt e vidə
paʁsə kə lə lɑ̃ɡaʒə ɑ̃bʁujə kɔmə lε
ɔʁdinatœʁ ʁəfyze də kɔ̃pʁɑ̃dʁə kɔmɑ̃ ʒə mə sɑ̃sz- oʒuʁdɥi

ʒə mə fiʒə e ʒə mə pεʁd
ʒə nε pa bəzwɛ̃ dynə otʁə kaʁtə də ta tεtə
ʒə mə fiʒə e ʒə mə pεʁd
ʒə nε pa bəzjɔ̃ dynə otʁə kaʁtə də ta tεtə

ʒε vy œ̃ kɔ̃tʁolə likidə
ki dɔnə vi a ynə amə
ʒə mi sɥi kɔɲe la tεtə e mə sɥi ʁevεje puʁ kɔ̃sta
kə ʒetε tutə sələ
pɔʁtɑ̃ ynikəmɑ̃ dε ʃozεtəz- e œ̃ telefɔnə
kεlkœ̃ kʁi kɔmə si lœʁ mɔ̃də puvε εksploze

ui ʒə mə fiʃə e ʒə mə pεʁd
ʒə nε pa bəzwɛ̃ dynə otʁə kaʁtə də ta tεtə
ʒə mə fiʒə e ʒə mə pεʁd
ʒə nə vø pa dynə otʁə kaʁtə də ta tεtə