Poeme : Micro Coupures

Les mains sont rouges de ta faute
Un mégaphone criant mon nom
Des plaintes de quelqu’un que j’aurais dû aimer
Des âmes pleurant par- dessus

J’ai vu ce que te es en train de me faire
Détruire les ficelles de marionnettes
De nos âmes

Les micro-ondes me rendent folle
Une lame incise ton cerveau
Avec des sons comme une fourchette sur nue assiette
Un tableau noir griffé avec haine

J’ai vu
Ce que tu es en train de me faire
Détruire les ficelles de marionnettes
De nos âmes

lε mɛ̃ sɔ̃ ʁuʒə də ta fotə
œ̃ meɡafɔnə kʁjɑ̃ mɔ̃ nɔ̃
dε plɛ̃tə də kεlkœ̃ kə ʒoʁε dy εme
dεz- amə pləʁɑ̃ paʁ dəsy

ʒε vy sə kə tə ε ɑ̃ tʁɛ̃ də mə fεʁə
detʁɥiʁə lε fisεllə də maʁjɔnεtə
də noz- amə

lε mikʁo ɔ̃də mə ʁɑ̃de fɔlə
ynə lamə ɛ̃sizə tɔ̃ sεʁvo
avεk dε sɔ̃ kɔmə ynə fuʁʃεtə syʁ nɥ asjεtə
œ̃ tablo nwaʁ ɡʁife avεk-εnə

ʒε vy
sə kə ty ε ɑ̃ tʁɛ̃ də mə fεʁə
detʁɥiʁə lε fisεllə də maʁjɔnεtə
də noz- amə