Poeme : Petite Fille

Depuis toute petite elle se fait toucher
Par son pere qui le fait tous les soirs
Lorqu’il la rejoint dans la chambre pour jouer,
Jouer aux jeux des grands comme on le fait dans les foires.

Sa vie depuis qu’elle est gamine est gachée
Par son pere qu’il la toujours aimé et choyé,
Elle n’a le courage de le denoncé
Car elle a peur des consequences, elle se tait.

Aidez cette ange qui prie quand elle voit son pere
Qui prie a chaque fois que sa main se pose sur elle,
Qui prie a chaque fois que sur elle une carresse se perd.
Aidez cette ange qui meurt de jour en jour sans personne aupres d’elle.

Mettez cet homme en prison, il ne merite de vivre
Ce diable qui tue un ange de la lumiere qui éssaie de survivre.
Il merite de mourrir sans aucune pitier
Cet etre ignoble qui touche cette petite offensée.

dəpɥi tutə pətitə εllə sə fε tuʃe
paʁ sɔ̃ pəʁə ki lə fε tus lε swaʁ
lɔʁkil la ʁəʒwɛ̃ dɑ̃ la ʃɑ̃bʁə puʁ ʒue,
ʒue o ʒø dε ɡʁɑ̃ kɔmə ɔ̃ lə fε dɑ̃ lε fwaʁə.

sa vi dəpɥi kεllə ε ɡaminə ε ɡaʃe
paʁ sɔ̃ pəʁə kil la tuʒuʁz- εme e ʃwaje,
εllə na lə kuʁaʒə də lə dənɔ̃se
kaʁ εllə a pœʁ dε kɔ̃səkɑ̃sə, εllə sə tε.

εde sεtə ɑ̃ʒə ki pʁi kɑ̃t- εllə vwa sɔ̃ pəʁə
ki pʁi a ʃakə fwa kə sa mɛ̃ sə pozə syʁ εllə,
ki pʁi a ʃakə fwa kə syʁ εllə ynə kaʁεsə sə pεʁ.
εde sεtə ɑ̃ʒə ki məʁ də ʒuʁ ɑ̃ ʒuʁ sɑ̃ pεʁsɔnə opʁə- dεllə.

mεte sεt ɔmə ɑ̃ pʁizɔ̃, il nə məʁitə də vivʁə
sə djablə ki tɥ œ̃n- ɑ̃ʒə də la lymjəʁə ki esε də syʁvivʁə.
il məʁitə də muʁʁiʁ sɑ̃z- okynə pitje
sεt εtʁə iɲɔblə ki tuʃə sεtə pətitə ɔfɑ̃se.