Poeme : La Guerre De L’amour

Ma plume est ma seule arme
Qui s’impose comme une treve
Pas de sang ni de larmes
Juste de l’amour et des reves

Je suis venu en guerrier pacifique
Deposer mon cœur a tes pieds
Pour profiter de ces instants magnifiques
Ou a tes cotes je me reveille

La vie est faite de ces moments trop courts
Que l’on savour trop peu souvent
Maintenant je ne sais pas ou tu cours
Tu es desormais libre comme le vent

Je pars, combattant solitaire
Vivre mes songes un peu plus loin
Je t’attend pour que tu me libere
De ce sentiment qu’on appel chagrin

Ti amo

ma plymə ε ma sələ aʁmə
ki sɛ̃pozə kɔmə ynə tʁəvə
pa də sɑ̃ ni də laʁmə
ʒystə də lamuʁ e dε ʁəvə

ʒə sɥi vəny ɑ̃ ɡeʁje pasifikə
dəpoze mɔ̃ kœʁ a tε pje
puʁ pʁɔfite də sεz- ɛ̃stɑ̃ maɲifik
u a tε kɔtə ʒə mə ʁəvεjə

la vi ε fεtə də sε mɔmɑ̃ tʁo kuʁ
kə lɔ̃ savuʁ tʁo pø suvɑ̃
mɛ̃tənɑ̃ ʒə nə sε pa u ty kuʁ
ty ε dəzɔʁmε libʁə kɔmə lə vɑ̃

ʒə paʁ, kɔ̃batɑ̃ sɔlitεʁə
vivʁə mε sɔ̃ʒəz- œ̃ pø plys lwɛ̃
ʒə tatɑ̃ puʁ kə ty mə libəʁə
də sə sɑ̃timɑ̃ kɔ̃n- apεl ʃaɡʁɛ̃

ti amo