Poeme : Néant

Se laissé mourir
A petit fe de l’amour
Ateindre lé étoile
Sur le chemin du bonheur
Pensé
Encore et toujour a traver lui
Ke lamour arive
A petit pas
Ke la lumière devi1 si lointaine
Ke mourir d’amour
Est le sentier le plu cour
Dan le néan du déséspoir

sə lεse muʁiʁ
a pəti fə də lamuʁ
atɛ̃dʁə le etwalə
syʁ lə ʃəmɛ̃ dy bɔnœʁ
pɑ̃se
ɑ̃kɔʁə e tuʒuʁ a tʁavεʁ lɥi
kə lamuʁ aʁivə
a pəti pa
kə la lymjεʁə dəvi œ̃ si lwɛ̃tεnə
kə muʁiʁ damuʁ
ε lə sɑ̃tje lə ply kuʁ
dɑ̃ lə neɑ̃ dy dezespwaʁ