Poeme : Trahison

Je te croyai pretresse
De l’amitié
Tu n’es qu’une traitresse
Enfant gatée !
Touchée par ta tristesse
Je t’ai aidé
Je te cri ma detresse
Tu laisse tomber
Tu ma tenu en laisse
Je t’adoré
L’indiference me blesse
Jveux t’oublier
Mai je t’assure que sans cesse
Tu vas saigner

ʒə tə kʁwajε pʁεtʁεsə
də lamitje
ty nε kynə tʁεtʁεsə
ɑ̃fɑ̃ ɡate !
tuʃe paʁ ta tʁistεsə
ʒə tε εde
ʒə tə kʁi ma dətʁεsə
ty lεsə tɔ̃be
ty ma təny ɑ̃ lεsə
ʒə tadɔʁe
lɛ̃difəʁɑ̃sə mə blεsə
ʒvø tublje
mε ʒə tasyʁə kə sɑ̃ sεsə
ty va sεɲe