Poeme : Plumes

C’est ma plume, de tourterelle,
Qui compose de belles ritournelles.
C’est ma plume d’hirondelle,
Qui tourne la tête des péronnelles.
C’est une plume d’alouette,
Qui virevolte aux souffles amourettes.
C’est la plume d’une vieille chouette,
Qui m’envoie aux oubliettes.
C’est ma plume de pic-vert,
Qui conte des sonnets éphémères.
C’est la plume de ma Colombe,
Qui se languit et succombe.
C’est la plume jalouse d’un roitelet,
Qui tache le vélin d’un décret,
C’est la plume rigide d’un faucon,
Qui m’envoie en garnison
C’est ma plume de coq aigri,
Qui écrit des mots d’esprit.
C’est une plume de la volière,
Qui me somme de me taire.
C’est la plume d’un coq de bruyère,
Qui m’envoie t’en guerre.
C’est ma plume d’aigle,
Qui gagne des courbettes espiègles.
C’est la plume d’une bécasse
Qui chatouille le gosier des harpies jacasses
C’est la plume d’une pie,
Qui volera mon dernier souffle de vie.
C’est une plume de milan,
Qui orne mon chapeau de paon.
C’est la plume, d’un faisan,
Qui m’envoie en ces lieux céans.
C’est une plume d’oie,
Qui écrit les textes de loi,
C’est la plume d’un corbeau,
Qui me jette au cachot.

C’est la plume d’un étourneau,
Qui m’envoie à l’échafaud.
C’est une plume de rouge gorge
Qui passe devant ma gorge.
C’est une plume noire,
Qui écrira mon histoire.

sε ma plymə, də tuʁtəʁεllə,
ki kɔ̃pozə də bεllə ʁituʁnεllə.
sε ma plymə diʁɔ̃dεllə,
ki tuʁnə la tεtə dε peʁɔnεllə.
sεt- ynə plymə daluεtə,
ki viʁəvɔltə o sufləz- amuʁεtə.
sε la plymə dynə vjεjə ʃuεtə,
ki mɑ̃vwa oz- ubljεtə.
sε ma plymə də pik vεʁ,
ki kɔ̃tə dε sɔnεz- efemεʁə.
sε la plymə də ma kɔlɔ̃bə,
ki sə lɑ̃ɡi e sykɔ̃bə.
sε la plymə ʒaluzə dœ̃ ʁwatəlε,
ki taʃə lə velɛ̃ dœ̃ dekʁε,
sε la plymə ʁiʒidə dœ̃ fokɔ̃,
ki mɑ̃vwa ɑ̃ ɡaʁnizɔ̃
sε ma plymə də kɔk εɡʁi,
ki ekʁi dε mo dεspʁi.
sεt- ynə plymə də la vɔljεʁə,
ki mə sɔmə də mə tεʁə.
sε la plymə dœ̃ kɔk də bʁyiεʁə,
ki mɑ̃vwa tɑ̃ ɡeʁə.
sε ma plymə dεɡlə,
ki ɡaɲə dε kuʁbεtəz- εspjεɡlə.
sε la plymə dynə bekasə
ki ʃatujə lə ɡozje dεz- aʁpi ʒakasə
sε la plymə dynə pi,
ki vɔləʁa mɔ̃ dεʁnje suflə də vi.
sεt- ynə plymə də milɑ̃,
ki ɔʁnə mɔ̃ ʃapo də paɔ̃.
sε la plymə, dœ̃ fəzɑ̃,
ki mɑ̃vwa ɑ̃ sε ljø seɑ̃.
sεt- ynə plymə dwa,
ki ekʁi lε tεkstə də lwa,
sε la plymə dœ̃ kɔʁbo,
ki mə ʒεtə o kaʃo.

sε la plymə dœ̃n- etuʁno,
ki mɑ̃vwa a leʃafo.
sεt- ynə plymə də ʁuʒə ɡɔʁʒə
ki pasə dəvɑ̃ ma ɡɔʁʒə.
sεt- ynə plymə nwaʁə,
ki ekʁiʁa mɔ̃n- istwaʁə.