Poeme : Délices D’alice (1995)

Dans le sable silice
Et son iris salace,
En silence se glisse
Ma pupille de glace.

Dans le sable si lisse,
Alice se délasse ;
C’est pour elle un délice
Quelque peu dégueulasse.

Tout à coup se délisse
De sa toison mélasse
Un parfum de mélisse,
Puis elle la délace…

Et c’est alors qu’Alice,
Poussant un cri fallace,
Dévoile son calice
Au crin doux et filasse.

Là, s’enlise le vice,
Jusque dans sa crevasse
De couleur écrevisse
Et par endroit lavasse…

Son pistil se hérisse,
Son iris me harasse ;
Je cherche la matrice,
Et mon os s’encuirasse…

Donc je sors l’artifice ;
Elle fait volte-face,
J’écarte l’orifice ;
Sa pupille s’efface…

… Avant que je salisse
Sa ventouse si lasse,
Je quitte la silice,
Et sa croupe salace…

dɑ̃ lə sablə silisə
e sɔ̃n- iʁi salasə,
ɑ̃ silɑ̃sə sə ɡlisə
ma pypijə də ɡlasə.

dɑ̃ lə sablə si lisə,
alisə sə delasə,
sε puʁ εllə œ̃ delisə
kεlkə pø deɡəlasə.

tut- a ku sə delisə
də sa twazɔ̃ melasə
œ̃ paʁfœ̃ də melisə,
pɥiz- εllə la delasə…

e sεt- alɔʁ kalisə,
pusɑ̃ œ̃ kʁi falasə,
devwalə sɔ̃ kalisə
o kʁɛ̃ duz- e filasə.

la, sɑ̃lizə lə visə,
ʒyskə dɑ̃ sa kʁəvasə
də kulœʁ ekʁəvisə
e paʁ ɑ̃dʁwa lavasə…

sɔ̃ pistil sə eʁisə,
sɔ̃n- iʁi mə-aʁasə,
ʒə ʃεʁʃə la matʁisə,
e mɔ̃n- os sɑ̃kɥiʁasə…

dɔ̃k ʒə sɔʁ laʁtifisə,
εllə fε vɔltə fasə,
ʒekaʁtə lɔʁifisə,
sa pypijə sefasə…

… avɑ̃ kə ʒə salisə
sa vɑ̃tuzə si lasə,
ʒə kitə la silisə,
e sa kʁupə salasə…