Poeme : Partager Demain…

Toutes mes pensées s’éclairent
De son regard de feu,
Tous mes matins radieux,
Lui doivent ce mystère.
Dans chacun de mes songes,
Elle place ses affaires,
Retire de mes artères,
Les brumes de mensonge.
Je la regarde sans fin,
La houle me portant,
Comme si c’était avant,
Mon destin dans ses mains.
Mes cauchemars s’abîment,
Lorsqu’elle me donne la main,
Tous mes plus beaux refrains,
Lui doivent ses belles rimes.
Je la découvre en vain,
Comme si c’était hier,
Elle va me rendre fier,
De partager demain.

Dom

tutə mε pɑ̃se seklεʁe
də sɔ̃ ʁəɡaʁ də fø,
tus mε matɛ̃ ʁadjø,
lɥi dwave sə mistεʁə.
dɑ̃ ʃakœ̃ də mε sɔ̃ʒə,
εllə plasə sεz- afεʁə,
ʁətiʁə də mεz- aʁtεʁə,
lε bʁymə də mɑ̃sɔ̃ʒə.
ʒə la ʁəɡaʁdə sɑ̃ fɛ̃,
la ulə mə pɔʁtɑ̃,
kɔmə si setε avɑ̃,
mɔ̃ dεstɛ̃ dɑ̃ sε mɛ̃.
mε koʃəmaʁ sabime,
lɔʁskεllə mə dɔnə la mɛ̃,
tus mε plys bo ʁəfʁɛ̃,
lɥi dwave sε bεllə ʁimə.
ʒə la dekuvʁə ɑ̃ vɛ̃,
kɔmə si setε jεʁ,
εllə va mə ʁɑ̃dʁə fje,
də paʁtaʒe dəmɛ̃.

dɔm