Poeme : Le Souffle De Vie

C’est le premier souffle
Celui de la vie
Qui inépuisablement m’essouffle
Je te regarde, je souris

Le temps se fige
Tes yeux dans les miens
Brutalement ma vie se corrige
Tu es là, tu me tiens

Mon amour tout entier t’appartient
Rien qu’à toi, mon tout petit
Je marcherai près de toi, bambin
Jusqu’à ce que mon temps ne soit aboli

Chaque jour je grandis
Les armes à la main,
Pour ne rien qu’il t’arrive
Aujourd’hui comme demain.

~ Océane Caraminot ~

sε lə pʁəmje suflə
səlɥi də la vi
ki inepɥizabləmɑ̃ mesuflə
ʒə tə ʁəɡaʁdə, ʒə suʁi

lə tɑ̃ sə fiʒə
tεz- iø dɑ̃ lε mjɛ̃
bʁytaləmɑ̃ ma vi sə kɔʁiʒə
ty ε la, ty mə tjɛ̃

mɔ̃n- amuʁ tut- ɑ̃tje tapaʁtjɛ̃
ʁjɛ̃ ka twa, mɔ̃ tu pəti
ʒə maʁʃəʁε pʁε də twa, bɑ̃bɛ̃
ʒyska sə kə mɔ̃ tɑ̃ nə swa abɔli

ʃakə ʒuʁ ʒə ɡʁɑ̃di
lεz- aʁməz- a la mɛ̃,
puʁ nə ʁjɛ̃ kil taʁivə
oʒuʁdɥi kɔmə dəmɛ̃.

tildə ɔseanə kaʁamino tildə