Poeme : Lune

La lune au double visage
Le premier est celui de l’éternel beauté
Le deuxième est en tout point commun
A une belle et jeune demoiselle
Sortant des profondeurs d’une rose
Délicate et blanche comme l’est ton visage.

la lynə o dublə vizaʒə
lə pʁəmje ε səlɥi də letεʁnεl bote
lə døzjεmə εt- ɑ̃ tu pwɛ̃ kɔmœ̃
a ynə bεllə e ʒənə dəmwazεllə
sɔʁtɑ̃ dε pʁɔfɔ̃dœʁ dynə ʁozə
delikatə e blɑ̃ʃə kɔmə lε tɔ̃ vizaʒə.