Poeme : L’amour

Ton charme, c’est comme une arme
Recommencer, un mot qui fait rêver
Une habitude qui ne cessera d’exister,
Qui ne s’arrêtera ivre
Que le jour où l’amour cessera de vivre
Là où plus rien ne sera
Là où la vie s’arrêtera sans toi ni moi
Sans ta vois si charmeuse qui m’ensorcelle
Quand tu prononce ces phrases si belles
Quelque chose de si étrange
Que rien ni personne ne dérange
Qui nous unis toi et moi
Cette chose ne se maîtrise pas.

tɔ̃ ʃaʁmə, sε kɔmə ynə aʁmə
ʁəkɔmɑ̃se, œ̃ mo ki fε ʁεve
ynə-abitydə ki nə sesəʁa dεɡziste,
ki nə saʁεtəʁa ivʁə
kə lə ʒuʁ u lamuʁ sesəʁa də vivʁə
la u plys ʁjɛ̃ nə səʁa
la u la vi saʁεtəʁa sɑ̃ twa ni mwa
sɑ̃ ta vwa si ʃaʁmøzə ki mɑ̃sɔʁsεllə
kɑ̃ ty pʁonɔ̃sə sε fʁazə si bεllə
kεlkə ʃozə də si etʁɑ̃ʒə
kə ʁjɛ̃ ni pεʁsɔnə nə deʁɑ̃ʒə
ki nuz- yni twa e mwa
sεtə ʃozə nə sə mεtʁizə pa.