Poeme : Suicide//Part5//

Dernier rayon sur ce corps
Corps abrite encore esprit
Esprit saisit lame d’or
Or blanc ce reflet qui brille
Brille dans l’oeil qui caresse
Caresse l’arme dernier sentiments
Sentiment achèvera ultime bassesse
Bassesse d’ôter la vie aimée tant
Tant présente mélodie se tait
Se tait et laisse place au silence
Silence environne si près
Près la lame de la panse
De la panse à la poitrine
Poitrine conduit au cou
Cou se détache de la crinoline
Crinoline tombe d’unn coup
Coup de l’arme
Arme a tranché
Tranché les larmes
Larmes d’une vie damnée…

dεʁnje ʁεjɔ̃ syʁ sə kɔʁ
kɔʁz- abʁitə ɑ̃kɔʁə εspʁi
εspʁi sεzi lamə dɔʁ
ɔʁ blɑ̃ sə ʁəflε ki bʁijə
bʁijə dɑ̃ lɔεj ki kaʁεsə
kaʁεsə laʁmə dεʁnje sɑ̃timɑ̃
sɑ̃timɑ̃ aʃεvəʁa yltimə basεsə
basεsə dote la vi εme tɑ̃
tɑ̃ pʁezɑ̃tə melɔdi sə tε
sə tε e lεsə plasə o silɑ̃sə
silɑ̃sə ɑ̃viʁɔnə si pʁε
pʁε la lamə də la pɑ̃sə
də la pɑ̃sə a la pwatʁinə
pwatʁinə kɔ̃dɥi o ku
ku sə detaʃə də la kʁinɔlinə
kʁinɔlinə tɔ̃bə dœ̃n ku
ku də laʁmə
aʁmə a tʁɑ̃ʃe
tʁɑ̃ʃe lε laʁmə
laʁmə- dynə vi damne…