Poeme : Hurlements…

Le vent hurle et menace,
Secouant ma maison
Avec une obstination
Qui jamais ne se lasse…

Comme une déferlante
Qui revient sans cesse,
Comme ta main qui caresse
Ma peau brûlante…

Comme le goût de tes baisers
Qui à jamais me hante,
Comme cette sombre soupente
Où claque ton fouet…

Comme mes mains menottées
Attendant la délivrance,
Comme ce désir de pénitence
De mon corps dénudé…

Comme mon besoin d’ innocence
Que je recherche sous ta loi,
Comme mon amour pour toi
Qui exacerbe mes sens…

Comme les cris que je réprime
Dans le silence de la nuit,
Comme la banalité que je fuis
Et le sexe facile qui me déprime…

lə vɑ̃ yʁlə e mənasə,
səkuɑ̃ ma mεzɔ̃
avεk ynə ɔpstinasjɔ̃
ki ʒamε nə sə lasə…

kɔmə ynə defεʁlɑ̃tə
ki ʁəvjɛ̃ sɑ̃ sεsə,
kɔmə ta mɛ̃ ki kaʁεsə
ma po bʁylɑ̃tə…

kɔmə lə ɡu də tε bεze
ki a ʒamε mə-ɑ̃tə,
kɔmə sεtə sɔ̃bʁə supɑ̃tə
u klakə tɔ̃ fuε…

kɔmə mε mɛ̃ mənɔte
atɑ̃dɑ̃ la delivʁɑ̃sə,
kɔmə sə deziʁ də penitɑ̃sə
də mɔ̃ kɔʁ denyde…

kɔmə mɔ̃ bəzwɛ̃ dinɔsɑ̃sə
kə ʒə ʁəʃεʁʃə su ta lwa,
kɔmə mɔ̃n- amuʁ puʁ twa
ki εɡzasεʁbə mε sɑ̃s…

kɔmə lε kʁi kə ʒə ʁepʁimə
dɑ̃ lə silɑ̃sə də la nɥi,
kɔmə la banalite kə ʒə fɥi
e lə sεksə fasilə ki mə depʁimə…