Poeme : Les Mots Sont De La Chair

Les mots sont de la chair

La grande force de celui qui a chu tant de nouvelles fois
C’est de marcher encore, sur ses moignons d’argile,
Vers ce drap polychrome qui perce l’ombre au bleu
Et crée le miracle d’être toujours allant

Tant de fois abattu ce monstre au sang de lait
Exsude l’opprobre à plaindre d’être pore
Calomnie la glaise, le potier, jusqu’au vieux sédiment
Que le tain s’en émeut à refuser son moi

Quel sarcome donc est-ce
Ce tesson saprophile dans les replis profonds
Qui de sa reptation perce les murs d’airain et atteint la margelle
De laquelle il s’élance tant de venin en bouche, libre,
Et gifle d’ecchymoses toutes faces de vivants

Si tu viens de plus loin que ce rien atomique
Eclate en multitudes pour te dissoudre bien
Dans l’incertain des nanosphères
Ta pulvérulence jamais ne doit connaître la concrétion
Que
L’ébauche d’un phonème t’aspire vers le vide

Attend

De ces mots qui ont masse d’enclume
Lourds
Pesants d’orgueil, non !
Simples portefaix d’une vérité crue
Vois la demande belle
D’une erre où chaque aube devient
L’avènement sans fin d’une paisible clarté
Qui illumine sagement
L’attendu de toujours

lε mo sɔ̃ də la ʃεʁ

la ɡʁɑ̃də fɔʁsə də səlɥi ki a ʃy tɑ̃ də nuvεllə fwa
sε də maʁʃe ɑ̃kɔʁə, syʁ sε mwaɲɔ̃ daʁʒilə,
vεʁ sə dʁa pɔlikʁɔmə ki pεʁsə lɔ̃bʁə o blø
e kʁe lə miʁaklə dεtʁə tuʒuʁz- alɑ̃

tɑ̃ də fwaz- abaty sə mɔ̃stʁə o sɑ̃ də lε
εksydə lɔpʁɔbʁə a plɛ̃dʁə dεtʁə pɔʁə
kalɔmni la ɡlεzə, lə pɔtje, ʒysko vjø sedime
kə lə tɛ̃ sɑ̃n- emø a ʁəfyze sɔ̃ mwa

kεl saʁkɔmə dɔ̃k ε sə
sə tesɔ̃ sapʁɔfilə dɑ̃ lε ʁəpli pʁɔfɔ̃
ki də sa ʁεptasjɔ̃ pεʁsə lε myʁ dεʁɛ̃ e atɛ̃ la maʁʒεllə
də lakεllə il selɑ̃sə tɑ̃ də vənɛ̃ ɑ̃ buʃə, libʁə,
e ʒiflə dεkimozə tutə fasə də vivɑ̃

si ty vjɛ̃ də plys lwɛ̃ kə sə ʁjɛ̃ atɔmikə
εklatə ɑ̃ myltitydə puʁ tə disudʁə bjɛ̃
dɑ̃ lɛ̃sεʁtɛ̃ dε nanɔsfεʁə
ta pylveʁylɑ̃sə ʒamε nə dwa kɔnεtʁə la kɔ̃kʁesjɔ̃
kə
leboʃə dœ̃ fɔnεmə taspiʁə vεʁ lə vidə

atɑ̃

də sε mo ki ɔ̃ masə dɑ̃klymə
luʁd
pəzɑ̃ dɔʁɡœj, nɔ̃ !
sɛ̃plə pɔʁtəfε dynə veʁite kʁy
vwa la dəmɑ̃də bεllə
dynə eʁə u ʃakə obə dəvjɛ̃
lavεnəmɑ̃ sɑ̃ fɛ̃ dynə pεziblə klaʁte
ki ilyminə saʒəmɑ̃
latɑ̃dy də tuʒuʁ