Poeme : Triste

Je suis triste, triste d’etre aussi lache,
Triste d’etre autant égoiste, triste d’etre moi,
Triste de te laisser souffrir comme un diable qui
Prend plaisir a répabdre le chaos.
Tu m’a fait vivre tellement de belle choses,
De beaux moments, de fortes émotions,
Tu ma fais comprendre que l’amour rendait aveugle
Mais les murs qui entourent min cœur m’empechent de m’évader.
Dieu m’a permit de te connaitre,
De te parler, de te faire sourire, de te faire pleurer,
Il m’a permit d’aimer un de ses anges
Et je le remercie de toute mon ame.
Mais je n’ai pa sut saisir ma chance,
Assombrit par mes peurs, je fait couler notre
Existance telle un navire se remplissant d’eau.
Mon amour, je t’aime, oui je t’aime
Mais je ne suis pas assez fort pour résister
Aux souffrances de la vie.
Pardone mes faiblesses, oh oui pardonne moi,
S’il te plait, que je meurs en paix. .

ʒə sɥi tʁistə, tʁistə dεtʁə osi laʃə,
tʁistə dεtʁə otɑ̃ eɡwastə, tʁistə dεtʁə mwa,
tʁistə də tə lεse sufʁiʁ kɔmə œ̃ djablə ki
pʁɑ̃ plεziʁ a ʁepabdʁə lə ʃao.
ty ma fε vivʁə tεllmɑ̃ də bεllə ʃozə,
də bo mɔmɑ̃, də fɔʁtəz- emɔsjɔ̃,
ty ma fε kɔ̃pʁɑ̃dʁə kə lamuʁ ʁɑ̃dε avøɡlə
mε lε myʁ ki ɑ̃tuʁe mɛ̃ kœʁ mɑ̃pεʃe də mevade.
djø ma pεʁmi də tə kɔnεtʁə,
də tə paʁle, də tə fεʁə suʁiʁə, də tə fεʁə pləʁe,
il ma pεʁmi dεme œ̃ də sεz- ɑ̃ʒə
e ʒə lə ʁəmεʁsi də tutə mɔ̃n- amə.
mε ʒə nε pa syt sεziʁ ma ʃɑ̃sə,
asɔ̃bʁi paʁ mε pœʁ, ʒə fε kule nɔtʁə
εɡzistɑ̃sə tεllə œ̃ naviʁə sə ʁɑ̃plisɑ̃ do.
mɔ̃n- amuʁ, ʒə tεmə, ui ʒə tεmə
mε ʒə nə sɥi pa ase fɔʁ puʁ ʁeziste
o sufʁɑ̃sə də la vi.
paʁdɔnə mε fεblesə, ɔ ui paʁdɔnə mwa,
sil tə plε, kə ʒə mœʁz- ɑ̃ pε.